سعیده جعفری کهخا - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، ایران
مهوش رقیبی - دانشیار گروه روان شناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، ایران

سابقه و هدف: اعتیاد یکی از مهم ترین معضلات اجتماعی محسوب می شود که همه ابعاد زندگی افراد اعم از فردی، اجتماعی، جسمی و روانی را تحت شعاع قرار می دهد و با توجه به نرخ در حال افزایش این بیماری و خسارات جبران ناپذیری که بر زندگی خود فرد بیمار و بطن جامعه وارد می شود باید به این مسیله، راه های جلوگیری از ابتلا و درمان آن توجه خاص مبذول داشت. بنابراین هدف از پژوهش حاضر اثربخشی هنر درمانی گروهی بیانگر بر سلامت روان معتادان در حال ترک بود. مواد و روش ها: طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. نمونه شامل 30 معتاد در حال ترک در مرکز ترک اعتیاد ( گروه آزمایش 15 نفر و کنترل 15 نفر) بود. نمونه گیری به صورت در دسترس انجام شد. هنر درمانی گروهی بیانگر به مدت 10 جلسه 45 دقیقه ای روی گروه آزمایش اجرا شد و پس از اتمام جلسات پس آزمون اجرا شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه سلامت روان ( MHI-28 ) استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که هنر درمانی گروهی بیانگر بر سلامت روان معتادان در حال ترک موثر بوده است. استنتاج: بنابراین با توجه به موثر بودن هنر درمانی گروهی بیانگر بر بهبود سلامت روان معتادان در حال ترک توصیه می شود این روش درمانی را برای بهبود حال این بیماران بکار بگیریم.

هنر درمانی گروهی بیانگر، سلامت روان، اعتیاد، معتادان در حال ترک