فاطمه اسفندی - آموزگار آموزش و پرورش
معصومه نجفی - آموزگار آموزش و پرورش
زهره مومنی - آموزگار آموزش و پرورش
خالق حسینی - دبیر علوم اجتماعی

این پژوهش با هدف بررسی تفکر انتقادی و اهمیت آموزش آن در فرایند یاددهی یادگیری دانش آموزان انجام شد. روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی می باشد. جمع آوری اطلاعات از طریق روش اسنادی یا کتابخانه ای و با استفاده از کتب، مقالات و نشریات انجام گرفته است. در این پژوهش پس از بررسی و مطالعه کتب، مقالات تخصصی و نتایج تحقیقات انجام شده در این زمینه، ابتدا به مفهوم شناسی تفکر انتقادی پرداخته و سپس با الگو گیری از نتایج تحقیقات انجام شده، به بیان اهمیت آموزش آن در فرایند یاددهی یادگیری دانش آموزان پرداخته شده است. در واقع، با مقایسه مولفه های موجود در تعریف تفکر انتقادی و مولفه های موجود در آموزش آن در فرایند یاددهی یادگیری دانش آموزان، و یافتن ارتباط بین آنها و تعیین اهمیت آموزش تفکر انتقادی در فرایند یاددهی یادگیری دانش آموزان، به تبیین مسیله پرداخته شده است. نتایج این بررسی نشان داد که برای اینکه دانش آموزان خوب تربیت شوند و افراد مفیدی در آینده باشند باید متفکر، نقاد و دارای بینش علمی باشند. و این تنها در سایه ی انتقال اطلاعات به ذهن شاگردان حاصل نمی شود بلکه در برنامه های مدارس باید روش هایی گنجانده شود که از طریق آن ها دانش آموزان قابلیت های چگونه آموختن را از طریق نظم فکری بیاموزند و در زندگی روزمره ی خود به کار برند و با توجه به نقش اساسی محیط های آموزشی و روش های حاکم بر آن ها، باید به صورتی سازمان دهی شوند که دانش آموزان را به جای ذخیره سازی حقایق علمی با مسایلی که در زندگی واقعی با آن ها مواجه می شوند درگیر سازند.

تفکر انتقادی، آموزش، فرایند یاددهی یادگیری، دانش آموزان