نقش معماری نوین در کاهش آلودگی هوای محیط های بسته

امروزه بحث آلودگی و تهدیدات سلامت شهروندی در محیط های بسته شهری یکی از بزرگ ترین چالش های زیست محیطی بوده و بصورت انکار ناپذیری ذهن بسیاری را مشغول کرده است. در میان آلودگی ها در محیط های شهری، از آنجایی که اکثر مردم بین 60 تا 90 درصد وقت خود را در داخل ساختمان ها می گذرانند، آلودگی هوای فضاهای سربسته مسکونی و اداری اهمیت بیشتری پیدا می کند. روند رو به رشد جمعیت در کشور ما باعث شده تا برحجم و تعداد ساختمان های مسکونی و اداری در شهرهای بزرگ بیفزاید و مشکلات عدیده ای از جمله آلودگی هوای محیط های بسته را به وجود آورده است. استفاده از مواد شیمیایی قابل تبخیر و مصنوعی در ساختمان ها، دود سیگار، پخت و پزها و انواع وسایل حرارتی غیر استاندارد از علل مختلف هوای مسموم و ناپاک در محیط های بسته می باشد. عدم طراحی مناسب سیستم های تهویه باعث شده تا ضمن ایجاد خستگی زودرس و آسیب های روحی و روانی در طولانی مدت بیماری های جسمانی متعددی از جمله تنگی نفس، آسم، سردرد، سوزش چشم، گلودرد، گرفتگی بینی، درد قفسه سینه در بیماران قلبی، مشکلات بینایی، گیجی، تهوع و حساسیت های دیگر را به وجود بیاورد . اصول معماری نوین بر مبنای تضمین سلامت جسمی و روحی انسان ها بنا شده است. به طوری که با صرفه جویی در مصرف انرژی و منابع طبیعی ایده آل ترین سیستم تهویه هوای مطبوع ایجاد می شود. نحوه قرار گرفتن درب وپنجره ها، ارتفاع سقف، ضخامت دیوارها، دو لایه بودن پنجره ها، زاویه دیوارها و ستون ها، مصالح فرش کف، فیلترهای جاذب آلودگی و به کارگیری از رنگ های طبیعی و مصالحی که باعث می شوند تا از نور و گرمای خورشید در طول روز و تاریکی و خنکی شب، بادهای ملایم و شدید به نفع ساکنین محیط های بسته استفاده شود و همچنین بهره گیری از روش های جدید مکانیکی و برقی، بهینه کردن فضای موتورخانه و استفاده از گیاهان زینتی درداخل ساختمان باعث می-شود تا تهویه مناسبی بوجود آید.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوای محیط های بسته ، معماری نوین ، گاز رادون ، روش های کاهش و کنترل آلودگی