مصطفی العوادی - دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی تجزیه دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
محمود چمساز - استاد گروه شیمی تجزیه دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
محمد افتخاری - PhD شیمی تجزیه دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
محمد غیبی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران محیط زیست دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران

با توجه به کاربرد های گسترده ی بیسموت در صنایع مختلف و اثرات زیست محیطی حاصل از انتشار بیسموت در منابعآبی و خاک ضرورت اندازه گیری مقادیر اندک آن بیش از پیش مبرهن می گردد. برای اندازه گیری بیسموت می توان ازروش های مختلف تجزیه ای همچون سیستم های الکتروشیمیایی، اسکتروفتومتری ملکولی، اسپکتروسکوپی جذب اتمی وICP استفاده نمود. در این پژوهش تعداد 18 روش اندازه گیری تجزیه ای، از نظر شاخص های اقتصادی، زیست محیطی،سهولت بهره برداری، سرعت اندازه گیری و دقت اندازه گیری ارزیابی گردید. در این مطالعه از روش تصمیم گیریTOPSIS برای آنالیز و اولویت بندی گزینه های مختلف بهره گرفته شد. نتایج تحلیل ها نشان داد؛ استفاده از سیستمهای اسپکتروفتومتری ملکولی چون بررسی تغییر رنگ و جذب کمپلکس متیلن بلو- بیسموت و کمپلکس یونی بیسموت – یدید و روش های اسپکتروسکوپی جذب اتمی از نظر شاخص های اقتصادی، زیست محیطی و بهره برداری، امتیاز بیشتری را نسبت به سایر متد ها کسب نموده و مبنای انتخاب صنعتی و ارزیابی های زیست محیطی قرار می گیرند.

بیسموت، روش های تجزیه ای، شاخص های اقتصادی، شاخص های زیست محیطی، TOPSIS