بررسی تاثیر اندازه بازار، قابلیت جانشینی و نسبت تمرکز در صنایع بر معاملات با اشخاص وابسته در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

رقابت پذیری، فرایندی است که هر نهادی می کوشد تا از طریق آن، بهتر از دیگری عمل کرده و از دیگر نهادها پیشی گیرد. در سطح بین المللی، کشورها به دلیل کمبود منابع مالی، فنی و تخصصی لازم، می بایستی برای رسیدن به ثروت و بهره مند ساختن آحاد جامعه خود از رفاه، با یکدیگر به رقابت بپردازند. از این رو، کسب توانمندی های رقابتی در جهان امروز به یکی از چالش های اساسی کشورهای مختلف در سطح بین المللی تبدیل شده است. در سال های اخیر، راهبری شرکتی یک جنبه اصلی و پویای تجارت شده و توجه به آن به طور تصاعدی رو به افزایش است. پیشرفت در اعمال راهبری شرکتی در سطح جهانی صورت می گیرد. به دلیل کمبود منابع، کشورها برای رسیدن به اهداف خود باید در سطح بین المللی با یکدیگر به رقابت بپردازند، برهمین اساس بحث رقابت پذیری مطرح شده است. از طرفی دیگر معاملات با اشخاص وابسته یکی از بحث بر انگیزترین موضوعات است، برهمین اساس نقش معاملات با اشخاص وابسته در صنایع مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق تاثیر تاثیر اندازه بازار، قابلیت جانشینی و نسبت تمرکز در صنایع بر معاملات با اشخاص وابسته مورد بررسی قرار گرفت. دوره زمانی تحقیق 6 سال و از سال 1387 تا 1392 انتخاب و آزمون فرضیه ها با نرم افزارهای SPSS و Eviews و به کمک آماره های توصیفی و استنباطی نظیر تحلیل همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده این پژوهش حاکی از رابطه مثبت و معنی داری بین معاملات با اشخاص وابسته و اندازه بازار به عنوان یکی از ابعاد رقابت، وجود دارد و بین معاملات با اشخاص وابسته و دیگر ابعاد رقابت از جمله قابلیت جانشینی، موانع ورود به بازار و نسبت تمرکز در صنایع رابطه ای وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

اندازه بازار ، اشخاص وابسته ، قابلیت جانشینی ، نسبت تمرکز در صنایع ، رقابت در بازار محصول