پروانه حیدری - کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش دانشگاه پیام نور

پژوهش حاضر سعی دارد به بررسی مقایسه ی روش های نوین و سنتی تدریس در پیشرفت درس ریاضی دانش آموزان پرداخته شود، جامعه آماری تحقیق حاضر دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهر همدان می باشد که با استفاده از روش خوشه ای چند مرحله ای 60 نفر از آنها در مقطع پنجم ابتدایی به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند، روش تحقیق از نوع شبه تجربی بوده که پس از همتاسازی در یک گروه بعنوان گروه آزمایشی ( 30 نفر) و یک گروه بعنوان گروه کنترل ( 30 نفر) قرار گرفتند. قبل از شروع از تمامی گروه ها پیش آزمون پیشرفت تحصیلی معلم ساخته به عمل آمد و به معلم این کلاس ها در چندین جلسه، شیوه های نوین یاددهی یادگیری آموزش داده شد. سپس گروه های آزمایشی 6 جلسه به شیوه نوین یاددهی یادگیری آموزش دریافت نمودند. در حالی که دانش آموزان گروه کنترل به شیوه سنتی توسط همین معلم آموزش دیدند. پس از اتمام آموزش ها، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمده و با نتایج پیش آزمون مورد مقایسه قرار گرفت. داده های به دست آمده با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی ( تحلیل کوواریانس) توسط نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که میانگین های دو گروه تفاوت معناداری با هم داشته و روش های نوین یاددهی- یادگیری موثرتر از روش سنتی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در درس ریاضی نقش داشته است. و در پایان تحقیق به محدودیت های تحقیق اشاره و به ارایه راهکارهای کاربردی درجهت ارتقا روش های نوین تدریس پرداخته شد.

روش های یاددهی، یادگیری، پیشرفت تحصیلی، روش نوین، روش سنتی