تصویر پردازی هنری با استفاده از استعاره در غزلیات ظهیر فاریابی

ظهیر فاریابی در دیوان شعری اش، تمام اسلوب های زبان ادبی را به کار گرفته است که یکی از این ابزارهای بیانی وی، تصویر سازی هنری با استفاده از تشبیه، مجاز و استعاره است. پژوهش حاضر به مهمترین مشخصه ها و ویژگی های تصویر پردازی این شاعر می پردازد. مراد از تصویر هنری و بیانی، تابلوهای هنری و زیبایی است که ظهیر فاریابی با بهره گیری از خیال و کاربردهای مجازی الفاظ، ترسیم می کند. بخشی از این تصرف های خیالی در زبان، از طریق اسالیب علم بیان، یعنی: تشبیه، مجاز، استعاره و کنایه صورت می پذیرد. بنابراین در نوشتار پیش رو، به تحلیل و بررسی مشخصه ها و ویژگی های تصویرپردازی استعاره در دیوان غزلیات ظهیر فاریابی پرداخته می شود تا در این راستا، توانایی و اهداف ظهیر فاریابی در بهره گیری از تصاویر هنری و وجه تمایز آن با دیگر متون ادبی آشکار گردد.

کلیدواژه ها:

تصویرپردازی ، ظهیر فاریابی ، استعاره