بررسی تطبیقی تعهد به فعل ثالث با تعهد به نفع ثالث در نظام حقوقی ایران و حقوق انگلستان

تعهد به انجام عمل حقوق یقرارداد ی است که قواعد عمومی قراردادها در مورد آن لازم الرعایه است موضوع این قرارداد انتقال مال و یا انجام عمل و یا ترک عمل مادی نیست بلکه موضوع قرارداد تعهدبه انجام عمل حقوقی دراینده است تعهد به فعل ثالث، تعهدی است که به موجب آن یک شخص در مقابل طرف دیگر تعهد می . کند کند که یک شخص ثالث تعهد او را تنفیذ میتعهد به نفع ثالث در معنای موسع خود عبارت است از تعهد الف متعهد دربرابر ب متعهدله به اینکه برای ج ذینفع ثالث حقیق تعهدی به نفعش ایجادکند تعهد به فعل ثالث یا تضمین فعل ثالث در قانون مدنی ما عنوان خاص ندارد ولی در پایان ماده 234 قانون مدنی در تعریف شرط فعل آمده است که اقدام یا عدم اقدام به فعل بر یکی از متعاقدین یا بر شخص ثالث،شرط شود. علاوه بر این زمانی که ثالث تعهدی را که برای وی ایجاد شده اجازه دهد متعهد بری میشود .هرتعهدی به انجام یا ترک انجام کاری در صورت عدم اجرا ی آن از سو ی متعهد، مستلزم ضمان نسبت به خسارات خواهد بود . اصل نسبی بودن قراردادها که در حقوق ایران ماده 231 قانون مدنی موید آن می باشد بیانگر این مطلب است که حقوق و تکالیف ناشی از قرارداد فقط متوجه طرفین و قایم مقام قانونی وی می باشد. نهاد تعهد به نفع ثالث استثنایی بر اصل نسبی بودن قراردادها می باشد و این امر در مواد 231و 196 قانون مدنی ایران به صراحت آمده است، در ماده 231 می خوانیم معاملات و عقود فقط درباره طرفین متعاملین و قایم مقام قانونی آنها موثر است مگر در مورد ماده 196 و درماده 196 میخوانیم کسی که معامله می کند آن معامله برای خود آن شخص محسوب است، مگر اینکه در موقع عقد خلاف آن را تصریح نماید، یا بعد خلاف آن ثابت شود .

کلیدواژه ها:

تعهد ، فعل ثالث ، نفع ثالث ، متعهد ، متعهد له ، خسارت