کاربرد قاعده قرعه در آرا فقها و حقوق دانان

قرعه از جمله قواعد فقهی است که می تواند راه گشای بسیاری از مشکلات باشد، فقهای اسلامی در موارد متعددی از این قاعده استفاده نموده اند،قاعده قرعه یکی از قواعدی است که نه تنها در فقه امامیه بلکه در مسایل حقوقی وقضایی ودر برخی مسایل اجتماعی به کار گرفته می شود البته لازم به ذکر است که شرایط اجرای قرعه در هر کدام از موارد ذکر شده تابع شرایط وقوانین مختص به همان موضوع می باشد. هر جا مطلق جهل صدق نماید وهیچ راه حلی موجود نباشدباید به قرعه رجوع کرد اگر این قاعده در جایی جریان یابد که واقعیت معینی وجود داشته باشدقرعه اماره بوده و طریقی برای کشف آن واقع است واگر واقعیتی موجود نباشداماره یا اصل بودن این قاعده سالبه به انتفاع موضوع می باشد.وقتی راهی به جز قرعه برای رفع مشکل وجود نداشته باشدوجوب یا جواز تمسک به قرعه بستگی کامل به موضوع دارد.به در قرآن نیز قرعهشواهد اشاره شده است. قرعه قانون اساسی 92در ماده مواد و در 467،445،442،319،258،915 آیین دادرسی و در مواد وانین مدنیق1181،1271،598،157 ودر قانون 258ماده کیفری جمهوری 7و ماده نایرااسلامی دیوان عدالت اداری به کار گرفته شده است شبهات حکمیه همچنین در ای که راه حل معتبر شرعی و بکار می رود داردن آخرین راه حل بوده و برای جایی است که امکان ترجیح وجود نداشته باشد.

کلیدواژه ها:

قرعه ، اماره ، اصل ، اثبات دعوا ، کاربرد