زهرا احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی اقتصاد کشاورزی
رامتین جولایی - دانشیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
علی کرامت زاده - استادیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
کامی کابوسی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان

کشاورزی مهمترین بخش اقتصادی اکثر کشورهای در حال توسعه میباشد و آب محدودکننده ترین عامل تولید در کشاورزی است. بنابراین مدیریت صحیح منابع آب امری ضروری در مسیر رسیدن به کشاورزی پایدار است. در این مطالعه با استفاده از اطلاعات حاصل از 190 پرسش نامه هزینه تولید و فرمول کم آبیاری ارایه شده توسط فایو، سطح کم آبیاری اعمال شده در اراضی پایین دست سد کوثر استان گلستان توسط کشاورزان، در سال زراعی 1394 -1393 برآورد شده است. سپس بهینه یابی بهوسیله برنامهریزی خطی انجام شد. همچنین بهینه یابی در سطوح 5و 10 درصد کم آبیاری نسبت به وضع موجود و در سطح تامین کامل نیاز آبی گیاهان منطقه نیز تخمین زده شد. نتایج نشان داد که کشاورزان به دلیل مشکل کم بین آبی عملا 10 تا 20 درصد کم آبیاری برای گیاهان زراعی مورد نظر اعمال می کنند. همچنین بیشترین عملکرد و سود مربوط به سناریوی تامین کامل نیاز آبی گیاه میباشد. سطح زیرکشت کل در سطح 5 و 10 درصد به ترتیب 8.6 % و 6% کاهش و سود کل ناخالص نیز 41 % و 32 %ن افزایش را نسبت به الگوی فعلی نشان میدهد

بهینه یابی، کم آبیاری، الگوی کشت، محصولات زراعی، برنامه ریزی خطی