امین رستنده

اگر به گفته برنارد شومی(Bernard Tschumi), بپذیریم که معماری به طور کلی با سه آیتمِ "فضا"(Space), "حادثه"(Event) و "حرکت"(Movement), توسط انسان خلق می شود, می توان این ایده را بیان داشت که فضاهای معماری بدون ایجاد روابط اجتماعی و کاربری های انسانی, به هیچ روی به درستی شکل نمی گیرند. در این میان پارک ها به عنوان فضاهایی از شهر که می توانند گردآورنده طبقات مختلف جامعه باشند, اهمیت ویژه ای می یابند. گردهماییِ طبقات مختلف جامعه در پارک, می تواند در ایجاد تعاملات فرهنگی و تعدیل جامعه مثمرثمر واقع شود. در این میان ابتکار اجتماعیِ (Social Imagination) طراحان لنداسکیپ و طراحان شهری و درایت آنان در به کارگیری صحیح این فضاها در مناطق مختلف شهر, بسیار حائز اهمیت است. در این نوشتار تلاش بر این خواهد بود تا رابطه بین طراحان, پارک ها و اجتماعات بشری مورد بررسی قرار گیرد و تعامل بین این سه نمایانده شود. در این میان نقش "فضا", "حادثه" و "حرکت" در ایجاد پارک ها و در نتیجه ایجاد "لذت"(Pleasure) و آرامش(relaxation) در جامعه به روشنی بیان می گردد. در این مقاله سعی بر آن است با ارائه الگوهای عملی و عینی, بحث روشن تر گردد.

فضا, کالبد, حرکت, حادثه, لذت, آرامش, پارک, ابتکار