مسعود جوادی هدایت آباد - عضوهییت علمی گروه حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحدعلوم و تحقیقات خراسان رضوی(نیشابور)
یونس باری - دانشجوی کارشناسی ارشدمعماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحدعلوم و تحقیقات خراسان رضوی(نیشابور)
حسین مسعودی - دانشجوی کارشناسی ارشدمعماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحدعلوم و تحقیقات خراسان رضوی(نیشابور)

امروزه با افزایش روندشهرنشینی گسترش شهرها و به دنبال آن بروز معضلات اجتماعی بیش ازپیش برمسایل چون امنیت شهروندان درفضاهای شهری تاکید میگردد بدون شک ایجادمحیطی امن و به دور ازجرم یکی ازمعیارهای رضایتمندی افراد ازفضاهای انسان ساخت محسوب میشود یکی ازاهداف معماری بناها حفظ ایمنی و ارامش است که ازطریق گسترش امنیت کالبدی حاصل میشود دراین میان مجموعه های مسکونی به دلیل عدم توجه و ازبین رفتن حس تعلق زمینه لازم را برای اسیب اجتماعی فراهم آورده اند براین اساس میتوان با طراحی محیطهای انسان ساخت معماری امکان حضور افراد و فعالیت اجتماعی بدون ترس و واهمه ساکنین را فراهم کرد انچه ازامنیت درمجموعه مسکونی به عنوان دریافت عینی و ذهنی یاد میشود ناشی ازساختارکالبدی اجتماعی و عملکردی محیط است لذا برای افزایش آن بایستی معیارها و استانداردهایی برای طراحی مجموعه های مسکونی درنظر گرفت یکی ازراهبردهای فیزیکی افزایش امنیت پیشگیری ازجرم ازطریق طراحی محیطی CPTED می باشد روش پژوهش تحلیلی توصیفی بوده و ازابزار مصاحبه میدانی برای جمع اوری اطلاعات لازم استفاده شده است جهت ارتقاسطح CPTED درنهایت پس ازبررسی میزان امنیت راهکارهای طراحی محیطی بااستفاده ازرویکرد کیفی مجموعه های مسکونی درراستای افزایش ایمنی ارایه خواهد شد

رویکرد طراحی محیطی،C.P.T.E.D،امنیت، مجموعه مسکونی