بررسی رابطه سبک های مقابله ای در سلامت روان دانش آموزان مقطع متوسطه شهر زاهدان

مقدمه و بیان مساله: سلامت روانی پدیده ای است که از دیرباز مورد توجه روانشناسان، پزشکان و عالمان دینی بوده است. رفتار، عادت و سبک زندگی و آموزش مهارت های مقابله ای بر سلامت انسان تاثیر چشمگیری داشته است. مطالعه حاضر با هدف دستیابی بر تاثیر آموزش مهارت های مقابله ای در تامین سلامت روانی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر زاهدان در سال 1395 است. روش تحقیق: در این پژوهش توصیفی ازنوع همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه شهر زاهدان می باشند. در این تحقیق 253 نفر ( 126 دخترو 127 پسر) از این دانش آموزان به روش خوشه ای طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شده اند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه 48 سوالی سبک های مقابله با استرس اندلر و پارکر وپرسشنامه 28 سوالی GH Q استفاده شده است. یافته ها: نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سبک های مقابله مسیله مدار بانمره سلامت روان (GHQ) رابطه منفی و معنادار وجود دارد و بین سبک مقابله هیجان مدار با سلامت روان (GHQ) همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد به جز سبک اجتنابی که با سلامت روان دارای رابطه معناداری نمی باشد و همچنین نتایج آزمون رگرسیون نشان داد سبک های مقابله ای پیش بینی خوبی را از سلامت روان داشته اند و در بین سبک های مقابله ای سبک هیجان مدار بیشترین میزان پیش بینی را از سلامت روان داشته است. نتیجه گیری: آموزش مهارت های مقابله ای روش مناسبی برای کاهش علایم اختلالات روانی در بین دانش آموزان مشکوک به اختلال روانی است. بنابراین پیشنهاد می شود به منظور پیشگیری و کاهش علایم اختلال روانی، مهارت مقابله ای به دانش آموزان آموزش داده شود.

کلیدواژه ها:

سبک های مقابله ای ، سلامت روان