سعید شرف الدین طباطبایی - مدرس گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
حسین سارانی - دانشجویان کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
رضا گلوی - دانشجویان کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
محمد مهدی کیخا - دانشجویان کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران

توکل همان طور که از نام آن پیداست وکالت دادن و سپردن کار به دیگری است و در اذهان ما مسلمانان معمولا اولین چیزی را که به ذهن متبادر می سازد سپردن کار به خدا و از خدا خواستن در پیشبرد امور است توکل و اعتماد به خدا در امور زندگی به عنوان یک ویژگی سودمند در کنار آمدن با مشکلات، مقاومت در برابر یاس و نومیدی، و مهار اضطراب و افسردگی آورده شده است. چون از منظر ما بهترین کسی که ما را در تمام سختی ها و مشکلات و مصایب حفظ می کند خداست پس به او توکل می کنیم توکل آثار مختلف روحی روانی و ... برای ما دارد که درک آنها می تواند در این امر ما را مصمم تر سازد و باعث اعتماد به نفس و حفظ روحیه انسان می شود و توکل به خداوند مقامی بزرگ و بسیار اثربخش در زندگی مومن است با توجه به اهمیت توکل در این مقاله ما به بررسی جایگاه توکل در فقه اسلامی و ارتباط آن با اعتماد به نفس می پردازیم.

خدا، قرآن، توکل، اعتماد به نفس، آیات، روایات