الهام سلطانمرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه حقوق،واحد بروجرد،دانشگاه آزاد اسلامی،بروجرد،ایران
جواد ریاحی - استادیار دانشگاه آیت الله بروجردی(ره)

کودک آزاری طیف وسیعی از رفتارهای آسیب رسان را شامل برآورده نکردن نیازهای اولیهی کودک غفلت از مراقبتهای بهداشتی،فقدان رشد کافی، تنبیه و بدرفتاری فیزیکی، سوء استفادههای جنسی و سوء رفتارهای هیجانی و آزار روانی را در برمیگیرد .طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی، کودک آزاری عبارت است از :آسیب یا تهدید سلامت جسم و روان و یا سعادت و رفاه و بهزیستی کودک به دست والدین یا افرادی که نسبت به او مسیول هستند .کودک آزاری پدیدهای است که به لحاظ آثار مخرب آن بر فرد و اجتماع امروزه مورد توجه وافر است و همه جوامع به شکلی از این پدیدهی مجرمانه و مغایر با کرامت انسانی اطفال رنج میبرند .از این رو بررسی اسناد بین المللی مربوطه و مقایسه آن با مقررات داخلی میتواند مفید باشد .اگرچه امروزه پیشگیری از این پدیده بیش از پیش احساس میشود به نظر میرسد که در مقررات جاری کشور هنوز پیشگیری از این پدیدهی نامطلوب جایگاه مناسب خود را نیافته است .با این حال، با توجه به این که کودک، ضعیفترین عضو جامعه است که سلامت روح و جسم او، ضامن تعالی کشور است، توجه به پیشگیری از کودک آزاری بیش از پیش ضرورت مییابد.

حقوق کودک، کودک آزاری، تدابیر پیشگیرانه، پیشگیری کیفری، سیاست جنایی