جبر و سیاست در روابط بین الملل

جبر ساختگی زادهی محدودیتها و محرومیتهاست و برای همه، کم و بیش با شدتهای متفاوت وجود دارد و ناشی ازعملکرد دولتها و پیامدهای رفتاری در جامعه و شرایط محیطیست که بشریت از آنها تاثیر میپذیرد. لذا باید تدابیر وراهبردهایی اندیشید تا این وابستگیها و پسترفت ها که ناشی از محدودیتهای جبر ساختگیست، شکسته شوند به هرحال جبری مصنوعی است که برخلاف جبر مطلق، متغیر و ناپایدار است و میتوان با مدیریت صحیح و سیاست خارجی کارآمد، آنرا به فرصت بدل نمود. این نوع جبر با امواج کم و زیاد در داخل و خارج نیز وجود دارد و تا مادامیکه دولتها در اذهان بین الملل به یک ابرقدرت نظامی و صنعتی نرسیده باشند، ناگزیرند همواره به شرایط جبری، تبعیض آلود و نامتعادل که دولتهای قوی و ساختار بین الملل بر آنان تحمیل میکنند، گردن نهند و یا به مقابله برخیزند که در این صورت از جنگ و ستیز و قطع رابطه با دنیای خارج، جز عقب ماندگی و خسارات جبران ناپذیر، چیزی عاید و واصل نمیگردد، لذا در نهایت باید عاقلانه تصمیم گیری کرد تا از شرایط سخت و جبری به نفع جامعه و دولت خود، فرصت های بی بدیل ساخت. سوال اصلی مقاله این است که جبر ساختگی چه تاثیراتی در تحولات جامعه بشری و جهانی می گذارد روش تحقیق در این مقاله توصیفی– تحلیلی با استفاده از ابزار کتابخانه ای است. فرضیه: جبر ساختگی بعنوان پدیده ای شایع در جهان باعث محدودیت و وابستگی هرچه بیشتر جوامع و کشورهای ضعیف در مقابل دولتها و کشورهای ابرقدرت جهانی میگردد