اشکان ملکی - گروه زمینشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران

پس از مراحل اولیه استخراج نفت، با انرژی طبیعی و فشار مخزن برداشت می شود و همچنین بعد از مراحل ثانویه برداشت، مقدار قابل توجهی نفت در مخازن هیدروکربنی به علت گرانروی زیاد و نیروی مویینگی بالا در درون حفرات سنگ مخزن باقی می ماند که برای استخراج نفت باقی مانده، استفاده از روش های ازدیاد برداشت ضروری است. عملا ازدیاد برداشت با استفاده از مدل سیلاب زنی با اب، که روش پر هزینه و زمان بر است و پس از اتمام این مرحله بازهم مقداری نفت در محل جاروب شده باقی می ماند. تاکنون مطالعات زیادی بر روی ترشوندگی مخزن و کاهش کشش بین سطحی در هنگام جاروب نفت به کمک سیلاب زنی شیمیایی صورت گرفته است. تحقیق به عمل آمده در این زمینه در خصوص مواد شیمیایی پلی اکریل آمید و نانو ذره آن می باشد،که در شرایط ازمایشگاهی شبیه سازی شده توسط میکرومدل شیشه ای انجام گرفته است. در این تحقیق به کمک سیلاب زنی پلیمری که با استفاده از نانو ذرات پلی اکریل امید انجام شده، میزان برداشت نفت باقی مانده در مخازن، به حداکثر و بیشترین بازده خود رسیده و ترشوندگی مخزن به حالت نفت دوست و با کاهش کشش بین سطحی همراه بوده.در این آزمایش غلظت های مختلف تزریق مواد در موقع جاروب در حالت های مختلف با یکدیگر مقایسه شده است.

پلی اکریل آمید، پلیمر، سیلاب زنی نفت، نانو ذرات