حامد باقری - دانشکده فناوری های برتر- دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
سامان حسینخانی - دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مریم نیکخواه - دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

مایسل ها ذرات کلوییدای هستند که به طور خودکار با ابعاد 5-100 نانومتر تشکیل می شوند. ساختار مایسل به طور موفقیت آمیزی به عنوان حامل های دارویی جهت حمل داروهای انحلال ناپذیر در آب مورد استفاده قرار میگیرند.یکی از مایسل های کوپلیمر دسته ای موفق، کوپلیمر دسته ای متوکسی پلی اتیلن گلایکول-پلی کاپرولاکتون است. در این مطالعه ، سعی شده است مایسل کوپلیمر دسته ای mPEG-PCL ، بمنظور استفاده در رهایش کنترل شده دارو سنتز گردد. آنالیز های H1NMR و FTIR به منظور بررسی تشکیل شدن کوپلیمر مورد استفاده قرار گرفت و آنالیز GPC ، به منظور تعیین وزن مولکولی این نانو ذزه مورد استفاده قرار گرفت. با استفاده از نتایج این آزمون، وزن مولکولی متوسط معادل 36744 گرم بر مول برای مایسل تعیین و در نتیجه ساخته شدن کوپلیمر را تایید میکند. با استفاده از روش DLS ، اندازه نانوذره و پتانسیل زتا به دست می آید و مقدار عددی اندازه نانو ذره برابر با 74/29 نانومتر و پتانسیل زتا -2/95 میلی ولت است.قرار گیری نمونه در بافر به مدت 30 روز تایید میکند که نمونه در شرایط فیزیولوژیک پایدار است

مایسل پلیمری، نانو ذره، کوپلیمر دسته ای، رهایش کنترل شده