مهره های مغناطیسی پوشش داده شده آلجینات-چیتوسان

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 769

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NFSI01_047

تاریخ نمایه سازی: 17 آبان 1396

چکیده مقاله:

مقدمه: فن آوری ترکیب نانو ذرات اکسیدهای مغناطیسی با پلیمرها نقش مهمی در شیمى، فیزیک و علم مواد دارند. حامل های مغناطیسی پوشیده شده با پلیمر در زمینه پزشکی به عنوان سیستم تحویل دهی دارو به طور موثر به کار میروند. از مهمترین اکسیدهاى آهن که کاربردهای زیادی در نانو فناورى دارند، مگنتیت (Fe3O4) مى باشد. در این مقاله نانو ذرات اکسید آهن به روش سونوشیمی تهیه می شوند. کار آزمایشگاهی: ابتدا نانو ذرات اکسید آهن به روش سونوشیمی تهیه شده است. سپس با استفاده از پلیمر الجینات و چیتوسان، مهره های مغناطیسی آلجینات-چیتوسان تهیه می شوند. نمونه حاصل با استفاده از الگوی پراش اشعه ایکس(XRD) و مغناطیس سنج با نمونه نوسانی (VSM) و FTIR مشخصه یابی شده اند. پس از آن نانو ذرات با پلیمرهای آلجینات و چیتوسان برای بهبود عملکرد در تحویل دهی داروها پوشش داده می شوند. بحث و نتیجه گیری: برای تحلیل پیوندهای شیمیایی از تکنیک مادون قرمز (FTIR) استفاده شد. برای مهره های مغناطیسی آلجینات-چیتوسان ( ALG-CS) ، قله ها منحنی در نوارهای 71/1602،.39/1416، 03/1084، 1032 Cm-1 مشاهده شده است. برای بررسی خواص و رفتار مغناطیسی از VSM استفاده شده است. منحنی های هسترسیس نشان می دهند که مغناطش اشباع مهره های مغناطیسی با پوشش آلجینات-چیتوسان کمتر از مغناطش اکسید اهن است، چون وقتی که نانو ذرات با مغناطیسی باآلجینات پوشش داده می شوند، اندرکنش های مغناطیسی آنها با یکدیگر کمتر شده است ودر نتیجه مغناطش اشباع کاهش پیدا کرده است. برای تعیین ساختار از طیف پراش XRD استفاده شده است. ساختار حاصل کاملا بلوری پیک ارجح (311) آن در زاویه 2ϴ برابر 39/35 می باشد. که در تطابق با کارت استاندارد شماره (0731-065-00) است. با استفاده از رابطه شرر اندازه تقریبی بلورک ها که دارای ساختار اسپیتل مکعبی است حدود17nm تخمین زده شده است.

نویسندگان

عقیل کاظم الحمیده

آزمایشگاه انرژی های تجدید پذیر، مغناطیس و نانوتکنولوژی، گروه فیزیک، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران

هادی عربی

آزمایشگاه انرژی های تجدید پذیر، مغناطیس و نانوتکنولوژی، گروه فیزیک، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران/هسته پژوهشی ذخیره سازی هیدروژن و باتری های یون - لیتیویم، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران

رضا قربانی

آزمایشگاه انرژی های تجدید پذیر، مغناطیس و نانوتکنولوژی، گروه فیزیک، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران/هسته پژوهشی ذخیره سازی هیدروژن و باتری های یون - لیتیویم، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران

منصوره درخشی

آزمایشگاه انرژی های تجدید پذیر، مغناطیس و نانوتکنولوژی، گروه فیزیک، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران