ساخت نانوذرات نقره و اکسید روی و اثر اضافه کردن آن ها بر خواص فیزیکی ابررسانای دمای بالای NdBa2Cu3O7-x

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 358

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NFSI01_034

تاریخ نمایه سازی: 17 آبان 1396

چکیده مقاله:

مقدمه: اضافه کردن نانوذرات به ماتریس ابررساناهای دمای بالا در ایجاد نقاط موثر میخکوبی شار و بهبود خواص مغناطیسی آن موثر است. در این پژوهش تاثیر اضافه کردن دو نانوذره نقره و اکسید روی بر دمای بحرانی و خواص ابررسانای دمای بالای NdBa2Cu3O7-x مطالعه شد.مواد و روش ها: نانوذرات نقره به روش سل-ژل در محیط اتانول و نانوذرات اکسید روی به روش همرسوبی با عامل NaOH سنتز شد. ابررسانای YBa2Cu3O7-x به روش استاندارد حالت جامد تهیه شد. نانوذرات نقره در نمونه ی A با 1 درصد وزنی و در نمونه ی B، نانوذره نقره با همان درصد وزنی و اکسید روی با 5/0 درصد وزنی به ابررسانا اضافه شد.بحث و نتیجه گیری: تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی اثر میدان، ابعاد حدودی 100 و 50 نانومتر را به ترتیب برای نانوذرات نقره و اکسید روی نشان داد. نتایج حاصل از پراش پرتو ایکس از نانوذرات ساخته شده، بیانگر تک فاز بودن ساختار آنها است. نتایج این آنالیز برای نمونه های آلاییده (AوB ) هیچ پیکی متناظر با ZnO یا Ag و یا دیگر ترکیبات آن نشان نداد. داده های به دست آمده از تغییرات مقاومت بر حسب دما برای نمونه های ابررسانای آلاییده به نانوذرات نشان دهنده افزایش دمای بحرانی ابررسانا به ازای اضافه شدن نانوذرات نقره و کاهش آن همراه با اضافه شدن نانوذرات اکسید-روی است. در هر دو نمونه ابررسانای آلاییده به نانوذرات چگالی جریان بحرانی افزایش یافته است. افزایش دمای بحرانی TC و چگالی جریان بحرانی JC در نمونه آلاییده به نقره به دلیل پر شدن مرزهای بین دانه ای توسط نقره و کاهش TC و افزایش JC در نمونه آلاییده به نانوذرات نقره و اکسید روی به تنش های به وجود آمده در ساختار ابررسانا و ایجاد شدن نقاط موثر میخکوبی شار نسبت داده شد.

کلیدواژه ها:

نانوذرات نقره ، نانوذرات اکسید روی ، ابررسانای دمای بالای NdBa2Cu3O7-x ، آلایش ابررساناها

نویسندگان

سعد محمدجواد

آزمایشگاه تحقیقاتی انرژیهای تجدیدپذیر مغناطیس و نانوتکنولوژی،گروه فیزیک دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد ایران

هادی عربی

آزمایشگاه تحقیقاتی انرژیهای تجدیدپذیر مغناطیس و نانوتکنولوژی،گروه فیزیک دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد ایران

شعبانرضا قربانی

آزمایشگاه تحقیقاتی انرژیهای تجدیدپذیر مغناطیس و نانوتکنولوژی،گروه فیزیک دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد ایران

مجتبی کمیلی

آزمایشگاه تحقیقاتی انرژیهای تجدیدپذیر مغناطیس و نانوتکنولوژی،گروه فیزیک دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد ایران