تهیه نانو کامپوزیت پلی استایرن/ پلی ایزوبوتیلن در حضور سازگار کننده و برسی خواص فیزیکی و مکانیکی آن

پلی استایرن یکی از پلاستیک های گرمانرم پرمصرف است که دارای خواص کاربردی مفیدی همچون عایق بودن در برابر آب و رطوبت، قالب پذیری خوب، شفافیت و خواص نوی، سخت و صلب که همچنین مقاومت خوبی در برابر اسیدها و بازها دارد به دلیل عدم بلورینگی در ساختمان خود از شفافیت خوبی برخوردار می باشد. شکنندگی زیاد پلی استایرن( PS ) همواره مزیت های کاربردی آن شامل مدول بالا و خواص دی الکتریک مناسب و فرایند پذیری عالی را تحت تاثیر قرار داده است. در این تحقیق به منظور بهبود شکنندگی GPPS، آمیزه ای ازGPPSو پلی ایزوبوتیلن در حضور نانوClay 15A و سازگارکننده با نسبت های مختلف توسط مخلوط کن داخلی(Brabender) و روش محلولی تهیه شد. برای بهبود خواص این آلیاژها از نانو رس اصلاح شده 15A با درصد بهینه استفاده شده است کلوزیت15A به دلیل عدم حضور قطبی در ساختار خود نست به کلوزیت30B و 20A آب دوستی کمتری دارد و به جاذبه ی کمتر بین صفحات نانو و به طور موثرتری در ماتریس پلی استایرن پخش می شود. از پراش پرتو ایکس (XRD) و میگروسکوپ الکترونی (TEM) و گرماسنج پویش تفاضلی (DSC) برای بررسی رفتارحرارتی آلیاژهای پلی استایرن/پلی ایزوبوتیلن و نانو کامپوزیت های آن ها استفاده شد. از میکروسکوپ الکترونی (SEM) برای بررسی امتزاج پذیری فازهای پلیمری و تاثیر افزودن نانو رس استفاده شد. به منظور بررسی خواص مکانیکی نمونه های تهیه شده، نمونه ها تحت آزمون کششی (Tensile Strength) و آزمون ضربه ی آیزود (Izod Impact) قرار گرفتند. آلیاژ کردن پلی استایرن با پلی ایزوبوتیلن در حضو یک سازگارکننده بلوکه کوپلیمر موجب افزایش خواص ضد ضربه ای و بهبود خواص مکانیکی شده است و تولید یک ترموپلاستیک الاستومر با خواص مطلوب می کند. پیش بینی می شود بر پایه نتایج به دست آمده، آلیاژ و نانو کامپوزیت Ps/PIB می تواند جایگزین مناسبی برای پلی متیل متا آکریلات(PMMA) باشد.