کاظم خرم دل - کارشناس ارشد روان شناسی روان شناسی
کریم عسگری - دکترای تخصصی پسیکوفاماکولوژی و استادیار گروه روان شناسی دانشگاه اصفه
مهدی ربیعی - کارشناس ارشد روان شناسی بالینی

هدف این مقاله مروری بر شواهد و یافته هایی است که تجربه های مذهبی را با دلایل عصب شناختی پیوند می دهد. دین به عنوان اعلاترین داشته بشر در طریق شناخت جهان درون و برون آدمی و معنای زندگی،به دلیل ماهیت پدیدار شناختی اش در طول تاریخ و در جهان علم همواره آراء و عقاید متفاوتی در تایید و انکار آن ابراز شده است. در زمینه‌ی علم عصب‌شناسی، روان‌شناسان و عصب‌شناسان سعی‌شان بر این است که بتوانند به این مطلب با صراحت اشاره کنند که چه ناحیه‌ای از مغز در طول انجام رفتارهای مذهبی که انسان انجام می دهد دخیل هستند و در برابر فرهنگ‌ها زمان‌ها و اعتقادات مختلف و گوناگون ثابت هستند.عصب شناسان در بررسی های خود مناطقی را در مغز یافتند که در تجربه های مذهبی فعال می شوند،ناحیه ای که تحت عنوان« مکان خداوند» شناخته می شود. همچنین ثابت شده است که ثبات بیولوژیکی و نوروترانسمیتری و به طبع آن تعادل هیجانی در معناگریزی و نهایتاً معناداری زندگی سهم به سزایی دارد.

نوروسایکولو‍‍ژی، معناداری، معناگریزی، تجربه های مذهبی