ساناز مهرنوش - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی، واحد کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، کیش، ایران

هدف از این پژوهش، تعیین رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و انطباق فرد- سازمان آتش نشانان تهران بود. جامعه آماریتحقیق شامل همه آتش نشانان حرفه ای مرد در شهر تهران بودند و با روش پیمایشی و نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند.اطلاعات لازم از نمونه ای با حجم 256 آتش نشان و با بهره گیری از ابزارهای پژوهش (پرسشنامه ی فرم کوتاه طرحواره یانگ1998، و پرسشنامه انطباق فرد- محیط جیمز 2005) گردآوری شده است. داده های جمع آوری شده مورد تحلیل قرار گرفت ویافته های حاصل از فرضیه این پژوهش ، نشان داد که : طرحواره های ناسازگار اولیه می تواند انطباق فرد- سازمان را پیش بینیکنند. بنابراین سطح معناداری های بدست آمده با استفاده از آزمون های آماری در مورد همه متغیرها بیانگر آن بود که دو متغییرطرحواره های ناسازگار اولیه و انطباق فرد- سازمان معنادار است. بنابراین به منظور کاهش میزان عدم انطباق فرد - سازمان آتشنشانان، باید طرحواره های ناسازگار آنها را مد نظر قرار داد. شناسایی طرحواره های ناسازگار موجب بهبود شرایط شغلی آتشنشانان می شود ، و از طرفی می توان مانع بروز مشکلات مربوط به انطباق فرد - سازمان در کارکنان شد.

طرحواره های ناسازگار اولیه ، انطباق فرد- سازمان ، آتش نشانان