زهرا دارابی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
حسین امامیان - کارشناس ارشدآموزش بهداشت و ارتقاء سلامت،دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
طیبه کاشفی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه،تربت حیدریه، ایران
رسول گزلانی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، اداره سلامت روان و اعتیاد دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش شیوه های فرزند پروری بر سبک فرزند پروری و راهبردهای حل تعارضبین والد و نوجوان دارای یک والد معتاد انجام شد. در پژوهش کاربردی حاضر تعداد 30 نفر از والدین مراجعه کننده به مراکزخدمات جامع سلامت شهری بردسکن، که حداقل یکی از والدین در یک خانواده مبتلا به اعتیاد بوده اند، به روش نمونهگیری در دسترس و مبتنی بر هدف انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره ی آزمایش و کنترل قرار گرفته ودر مطالعه شرکت داده شدند. ابزار پژوهش شامل: مقیاس راهبردهای تعارض (اشتراس) و مقیاس مهارتهای فرزند پروری(Baumrind) بود. نتایج بدست آمده از طریق تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش شیوه های فرزند پروری بر سبک فرزند پروری و بر راهبردهای حل تعارض بین والد و نوجوان دارای یک والد معتاد در سطح 0/01 معنادار است، ،نتایج یافته ها نشانمی دهد که آموزش شیوه های فرزند پروری برافزایش پیروی والدین از سبک فرزندپروری مقتدرانه و راهبردهای حل تعارضاز طریق استدلال منطقی، بین والد و نوجوان دارای یک والد معتاد تاثیر دارد.

فرزند پروری، تعارض، نوجوان، اعتیاد