بررسی حقوق اساسی در رابطه با روسای جمهور سه گانه

به موازات فراگیر شدن حاکمیت قانون اساسی در کشورها، موج نظریه ها پیرامون مشروعیت قدرت سیاسی ، نوع نظامحاکمیتی، دامنه و گستره ابتکار عمل دولتمردان در سراسر جهان به راه افتاد که بر سر راهش به میان آزادی خواهان و روشنفکران ایرانی هم سرایت نمود و زمینه ساز انقلاب مشروطه گردید. نظام سیاسی ایران به عنوان نماد مکتب الهی، نظام سیاسیفرانسه به عنوان نماد مکتب قرارداد اجتماعی و نظام سیاسی آمریکا به عنوان بارزترین نمونه تفکیک قوا میان تمام کشورهایجهان ، الگوی مناسبی جهت مطالعه و بررسی تطبیقی به شمار می رود که ضمن داشتن مبانی فکری و سیاسی متفاوت، موضوعیبه نسبت جدید و بکر جهت پژوهش می باشد. پس از تجزیه و تحلیل عمقی و دقیق قانون اساسی کشورهای سه گانه و استفاده ازنظرات کارشناسی سایر محققان و بیان نمونه های تاریخی در باب موضوعات مطروحه، نتایج شفاف و صریحی به دست آمد. براساس اختیارات محوله طبق قانون، رییس جمهور فرانسه بیشترین قدرت را در میان سه رییس جمهور، دارا می باشد. فرامینصادره از جانب وی در شرایط استثنایی جنبه اجرای اجباری برای سایر قوا دارد. وی حق انحلال پارلمان، فرماندهی کل قوا، ریاستقوه قضاییه و... را در اختیار دارد. در مکان دوم این پژوهش، رییس جمهور آمریکا قرار می گیرد. در مقام مقایسه با رییس جمهورفرانسه، عمده حقی که طبق قانون از آن محروم مانده است، حق انحلال پارلمان می باشد. در باقی موارد تقریبا حقوقی، همانندآنچه برای رییس جمهور فرانسه در نظر گرفته شده را در ید قدرت خود دارد. اما رییس جمهور ایران، او جایگاه سوم را نسبت بهسایر روسای جمهور در اختیار دارد.

کلیدواژه ها:

قانون اساسی ، رییس جمهور ، مطالعه تطبیقی ، حقوق اساسی