اصل ولایت فقیه و کاربرد آن در فقه امامیه و حقوق ایران
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: اولین همایش ملی یافته های نوین در علوم انسانی و امنیت اجتماعی
- کد COI اختصاصی: ICRTHS01_121
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 5167
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج
استادیار، دانشکده حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج
چکیده
اصل ولایت مطلقه فقیه که ادامه ولایت پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم است یعنی اجرای تمام و همه احکام اسلام برای همهمردم اعم از مسلمان و غیر مسلمان.که بستگی به گستردگی حکومت و نظام آن دارد و می تواند تمام دنیا را هم در بر گیرد، کهنظام جمهوری اسلامی ایران به این سمت پیش می رود و روند رو به رشد هم دارد و نمونه آنقلاب های جدید دنیا می باشد کهتحت رهبری کشور ایران است. آنچه می توان از آن به عنوان نقطه عطف و مجمع انظار تمام فقهای بزرگ شیعه، پیرامون ولایتفقیه یاد نمود این است که تمام فقها، این ولایت را برای فقیه جامع الشرایط، در سه حوزه ی افتا، قضا و امور حسبیه پذیرفته اندولی برخی از فقهای شیعه از جمله محقق کرکی، علامه نراقی، شیخ محمد حسن نجفی، آخوند خراسانی، آیت اله بروجردی وحضرت امام (ره)، با تمسک به اطلاق ادله موجود، مبانی و فلسفه حکومت اسلامی و سیره معصومین (ع)، معتقد به ولایت مطلقهشده و آن را در پهنه تشکیل حکومت دیده و گفته اند این ولایت در واقع همان ولایت نبی اکرم و امامان معصوم (ع) می باشد اماعده ای دیگر، ازاین ادله چنین اطلاقی را استفاده نکرده و آن را محدود به موارد فوق دانسته اند. نتایج پژوهش حاکی از آن بود کهاصل مبنای فکری و نظری نظام جمهوری اسلامی ایران، نظریه (ولایت مطلقه فقیه) حضرت امام خمینی (ره) و ساختارحقوقی واجرایی آن، قانون اساسی است و در واقع قانون اساسی استنتاجی از آن نظریه و براساس آن نظریه است. و دوم این که ولایت فقیهدارای اختیارات گسترده در مدیریت و رهبری جامعه بر اساس معیارهای اسلامی و مصالح مسلمانان است و به این دلیل اختیاراتوی محدود به اصل 110 نمی شود.کلیدواژه ها
نظارت، رهبری، قانون اساسی، ولایت فقیه، فقه امامیه، حقوق ایرانمقالات مرتبط جدید
- ماهیت مهریه از دیدگاه اسلام
- واکاوی و بررسی حکم ربا و حیله های فرار از ربا
- بررسی تطبیقی حریم خصوصی خانواده در فقه و حقوق ایران و حقوق بین الملل
- بررسی حدود و ثغور وقف امامیه بر سایر فرق و ادیان
- تببین و تشریح پدیده ربوی بودن معاملات و شروط مندرج در آن با بررسی موردی قرارداد مشارکت مدنی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.