ارزیابی و تحلیل ابعاد امنیت اجتماعی حاشیه نشینی در کلانشهر شیراز

یکی از معضلاتی که امروزه گریبان گیر بیشتر شهرهای جهان است ظهور و شکل گیری پدیده حاشیه نشینی است.حاشیه نشینی از جمله عوامل تهدید کننده کیفیت زندگی و بر هم زننده تعادل اجتماعی در شهرها به حساب می آید.این پدیده یکی از مهمترین عوامل تهدیدکننده حضور مردم در فضاهای عمومی، ترس یا احساس ناامنی، ناامنی مکانها وفضاهای عمومی است و نشاط و سلامتی را در زندگی روزمره مختل میکند و با ایجاد مانع بر سر راه رشد فرهنگی ومشارکت عمومی، هزینه های زیادی را بر جامعه تحمیل می نماید. امروزه با توجه به گستردگی شهرنشینی و رواج حاشیهنشینی در شهرها مطالعه این موضوع، عوامل موثر برآن و راهکارهای تقویت احساس بالندگی اجتماعی و امنیت اجتماعیدر شهرها ضرورت یافته است. در پی چنین ضرورتی پژوهش حاضر بر آن است تا با تاکید بر مساله حاشیه نشینی بهبررسی و تحلیل اثرات اجتماعی آن در شهر شیراز بپردازد.روش تحقیق در این پژوهش توصیفی، تحلیلی بوده که از طریق مطالعات کتابخانه ای و پرسشنامه اطلاعات جمعآوری گردیده و با استفاده از نرم افزار SPSS و Arc GIS اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایجتحقیق بیانگر آن است که بین تعادل اجتماعی، امنیت اجتماعی و گسترش حاشیه نشینی رابطه معکوسی وجود دارد وهرچه میزان و تعداد حاشیه نشینان بیشتر باشد وضعیت اجتماعی نامتعادل تر خواهد بود. در نهایت با توجه به نتایجپژوهش راهکارهای مناسب برای ارتقاء کیفیت زندگی اجتماعی در مناطق حاشیه نشین شهر شیراز ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

تحلیل فضایی ، شهر شیراز ، حاشیه نشینی ، امنیت اجتماعی