شیرین طغیانی - گروه شهرسازی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
اشکان بیات - گروه شهرسازی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
محمد بناییان - گروه شهرسازی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

شهر و شهرسازی در قرن بیستم با چالش های فراوانی روبه رو شده است. غلبه رویکرد مدرنیستی که اصلی ترین شعار آن نفی گذشته و آثار آن بوده است تاثیر بسزایی برپیکره شهرها وارد نمود که از جمله این تاثیرات از بین رفتن و کم اهمیت شدن مظاهر سنتی شهر ها بوده است که به نوعی هویت و شناسنامه شهر ها محسوب می شدند. از نیمه دوم قرن 20 میلادی رویکردهای مختلف و متفاوتی برای فایق شدن بر این تاثیرات مطرح شدند. از جمله این رویکردها که از ابتدای دهه 1990 میلادی مطرح شد رویکرد بازآفرینی می باشد. رویکرد بازآفرینی سعی دارد با ارایه راهکارهای مشارکتی و خلق هویت جدید با احترام به هویت گذشته به تجدید حیات محلات و شهرها بپردازد به نحوی که باعث تجدید حیات شهرها و محلات قدیمی شود. هدف این تحقیق بررسی ( دلایل شکل گیری، تعاریف، اصول، اهداف، مشکلات، فرآیند و راهکارهای اجرایی) رویکرد بازآفرینی شهری می باشد. سوال تحقیق: چرا راهکارهای مشارکتی بازآفرینی شهری قابل توجیه و دفاع می باشد روش تحقیق مورد نظر توصیفی- تحلیلی و روش انجام آن کتابخانه- اسنادی می باشد. نتیجه حاصله از تحقیق: بیانگر این مطلب می باشد که عدم مشارکت مردم در طرح های بازآفرینی منجر به شکست این طرح ها می شود زیرا در نهایت مردم استفاده کننده اصلی فضا ها هستند.

دهه 1990 میلادی، بازآفرینی شهری، راهکارهای مشارکتی، تجدید حیات