بررسی و مقایسه اثر مالچهای آلی و غیر آلی بر کارایی مصرف آب در زراعت گوجه فرنگی

گوجه فرنگی یکی از مهمترین محصولات زراعی ایران محسوب میشود که در شرایط مختلف اقلیمی و در تمام استانهای کشور در سطح وسیعی کشت میشود. با توجه به اقلیم گرم و خشک و محدودیت منابع آب کشور، استفاده از مالچ به منظور کاهش تبخیر از سطح خاک و حفظ رطوبت خاک یکی از بهترین اقدامات در جهت استفاده بهینه از منابع آب میباشد. این تحقیق به منظور بررسی و مقایسه اثرات مالچ های مختلف بر کاهش مصرف آب در کشت گوجه فرنگی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با فاکتور اصلی آبیاری در 4 سطح (100، 80، 60 و 40% آب آبیاری) و فاکتور فرعی خاکپوش در 4 سطح (1- شاهد 2- خاک اره 3- پلاستیک پلی اتیلنی4- بقایای ذرت) و با سه تکرار اجرا گردید. نتایج تجزیه آماری نشان میدهد که اثرات اصلی سطوح آبیاری و انواع خاکپوش بر عملکرد و کارائی مصرف آب در سطح 5% معنی دار میباشد. بررسی اثرات متقابل این دو فاکتور بر کارایی مصرف آب نیز نشان میدهد که پلاستیک سیاه نسبت به سایر مالچ ها به طور معنی داری سبب افزایش کارایی مصرف آب میگردد. به طور کلی در صورت استفاده از خاکپوش و کاهش میزان آب آبیاری میتوان به عملکردی مشابه وضعیت بدون خاکپوش و آبیاری کامل دست یافت. در مجموع میتوان نتیجه گرفت با توجه به شرایط اقلیمی کشور و محدودیت منابع آب موجود، توسعه سیستمهای آبیاری تحت فشار، امری اجتناب ناپذیر است که اگر این سیستم همراه با مالچ به ویژه مالچ های غیر آلی اعمال شود، کارآمدی آن بیش از پیش خواهد.