همبستگی ملی در سایه سرمایه اجتماعی، سنجش و تبیین آن در ایران

زمینه :از دیر باز سرمایه اجتماعی در جامعه ایران از اهمیت بالایی در ایجاد امنیت داخلی برخوردار بوده است و در حال حاضر با توجه به توسعه اثر گزاری شیوه های نرم از اهمیت بیشتری بر خوردار شده است. هدف : مدیریت راهبردی فرهنگی کشورو تحقق وحدت و همبستگی ملی با شناخت نقاط نقاط قوت ،ضعف،تهدیدات و فرصت های موجودجامعه ایران امروز و به کار گیری سرمایه اجتماعی در تحرک و مشروعیت بخشی آن هدف این نوشتار بوده است .روش: تحقیق صورت گرفته به دلیل ماهیت متنوع مباحث دار ای روش ترکیبی بوده و از جمله روش اسنادی، تحلیل ثانویه داده های در اختیار و پیمایش استفاده شده و این پژوهش در 30 مرکز استان انجام شده و جامعه آمناری آن مجموعه افراد بالای 18 سال خانوارهای معمولی بوده است. که از نظر فراوانی نسبی 51 %مردان و 49 %زنان بوده اند که از بین آنها 5/34 %مجرد، 6/62 %متاهل و 9/3 مطلقه و همسر فوت کرده بوده اند و از نظر میزان سواد 4/3 %افراد مورد بررسی قرار گرفته بیسواد و مابقی باسواد هستند. و از نظر طبقه اجتماعی 5/5 از طبق بالا، 6/69 متوسط، 9/24 از طبقه پایین بوده اند.یافته ها: اینتحقیق نشان میدهد در زمینه برنامه های کلان پنداشت پاسخگویان کمتر از حد متوسط است به گونه ای که بازار دولت خانواده، مساجد، روابط همسایگی رضایت از عملکرد نهاد های فرهنگی بالا تر از حد متوسط بوده اند و در سطح میانی بانک ها ناجا و اداره راهنمایی و رانندگی،دان شگاه های دولتی بالاترین رضایت را داشته اندو در زمینه اخلاق پنداشت ها کمتر از حد متوسط بوده است . در کل نیمی از افراد به بهتر شده آینده امیدوار بوده اند.نتیجه اینکه با توجه به: نقاط قوت سرمایه اجتماعی ایران در خانواده ،مسجد، دین و... میباشد از می توان آن به عنوان مبنایی در مدیریت راهبردی فرهنگی کشورو تحقق وحدت و همبستگی ملی با شناخت نقاط تحرک بخش و مشروعیت بخش آن بهره جست .

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، سطوح کلان ، میانه و خرد ، وحدت ملی ، همبستگی ملی