مجتبی پرهیزکار

امر به معروف و نهی از منکر دوفریضه بزرگ ودوفرع از فروع ده گانه از احکام عملی دین مبین اسلام از نظر شیعیان محسوب می شودکه خاصه قرآن کریم به این موضوع ونیز سیره نظری وعملی پیامبراکرم(ص) ودیگر اولیای دین جایگاه ممتاز وعنایت ویژه ای به آن دارند .امر به معروف یعنی دستور دادن یا توصیه کردن از سوی فرد مسلمان به دیگران بهانجام آن چه از نظر عقل یا شرع اسلام خوب در نظر گرفته می شود و نهی از منکر یعنی دستور دادن یا توصیه کردن از سوی فرد مسلمان به دیگران به انجام ندادن آن چه از نظر عقل یا شرع اسلام بد در نظر گرفته می شود.در احکام دین، بهتمام واجبات و مستحبات معروف و به تمام محرمات و مکروهات منکر گفته می شود بنابراین واداشتن افراد جامعه به انجام کارهای واجب و مستحب امر به معروف و بازداشتن آنها از کارهای حرام و مکروه نهی از منکر است.فریضه حیاتی امر بهمعروف ونهی از منکر به عنوان مهم ترین واجب اجتماعی دین اسلام می باشد .واگر به این فریضه مهم توجه نشود امنیت جامعه متزلزل وجامعه متحمل خسارت ناشی از آن خواهد بود.

امربه معروف،نهی ازمنکر،اجتماع