علیرضا قاسمی - استادیار جامعه شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه
سعید سهامی - کارشناس ارشد حقوق خصوصی
عباس رضایی - کارشناس ارشد حقوق خصوصی

در ایران با توجه به اینکه پس از انقلاب اسلامی از سال 1359 پدیده اعتیاد صرفا جرم تلقی گردید و مبارزه با اعتیاد عمدتا در بعد مقابله با عرضه مواد و دستگیری و به زندان افکندن معتادان بود، پژوهشگران حوزه علوم رفتاری، اجتماعی و پزشکی طی 20 سال گذشته، رغبت چندانی برای پژوهش در بعد کاهش تقاضا برای مواد و علل گرایش به آن از خود نشان ندادند . بیتوجهی به ابعاد مذکور نیز سبب گردید تا تلاشهای مربوط به جلوگیری از عرضه مواد در کاهش گرایش جوانان به مواد مخدر نیز چندان موثر واقع نگردد. تجربه کشورهایی که در امر مبارزه با مواد مخدر موفق بوده اند نشان می دهد، این موفقیت ها مستلزم شناخت علمی آسیب شناسی اعتیاد در معتادان و استفاده از آن در امر پیشگیری اولیه و ثانویه با توجه به متغیرهای بومی بوده است .با توجه به اهمیت موضوع اعتیاد در این پژوهش با استفاده از روش میدانی، تکنیک پیمایش و ابزار تحقیق پرسشنامه به دنبالپاسخ به این سوال اصلی هستیم که عوامل اجتماعی مرتبط با بازگشت به اعتیاد در میان معتادان بهبود یافته کدامند محدوده مکانی پژوهش حاضر شهر گیلان غرب می باشد و تعداد 80 نفر از معتادانی که در شهر گیلان غرب پس از ترک دوباره به سراغاعتیاد رفته اند به عنوان حجم نمونه مورد بررسی قرار گرفته است. در جهت پاسخگویی به سوال اصلی این پژوهش به بررسی و تحلیل متغیرهای میزان ارتباط با دوستان، دینداری، پایگاه اجتماعی اقتصادی، سن، تحصیلات، و وضعیت تاهل به عنوان متغیرهای مستقل و رابطه آن با بازگشت به اعتیاد به عنوان –متغیر وابسته پرداخته شد. نتایج تحقیق حاکی از ان است که به غیر از سن بین تمامی متغیرهای مستقل تحقیق با متغیر وابسته رابطه معناداری وجود دارد.

اعتیاد، معتادان بهبود یافته، عوامل اجتماعی، گیلان غرب