بررسی برخی مشکلات رفتاری ناشی از تنبیه بدنی توسط والدین درکودکان دبستانی شهید بهشتی قره آغاج

هدف از این پژوهش تعیین برخی مشکلات رفتاری در کودکانی که توسط والدین تنبیه بدنی می شوند و مقایسه آنها با کودکانی که توسط والدین تنبیه بدنی نمی شوند، می باشد. پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی تحلیلی است که روی - 60 کودک 12 - 7 ساله مشغول به تحصیل در مدارس ابتدایی چاراویماق در سال تحصیلی 94 - 93 انجام شد. نمونه ها در دو گروه 30 نفری مورد )توسط والدین تنبیهبدنی می شدند( و شاهد )توسط والدین تنبیه بدنی نمی شدند( به روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای شامل 3 قسمت بود. بخش اول مشخصات فردی، بخش دوم سوالاتی در مورد تنبیه بدنی کودکان و بخش سوم شامل 20سوال در ارتباط با مشکلات رفتاری پرخاشگری عملی، پرخاشگری کلامی، گوشه گیری و همکاری کودک در مدرسه بود. روش جمع آوری اطلاعات مصاحبه با کودک و معلم و مطالعه پرونده کودک درمدرسه بود. نتایج نشان داد نحوه تنبیه در 6 / 92 % سیلی زدن بهصورت کودک بود. بین دو گروه از نظر تحصیلات مادر و شغل او در ارتباط با پرخاشگری کلامی و عملی و گوشه گیری و عدم همکاری، تفاوت آماری معنی داری بدست آمد.بحث و نتایج نشان داد مادران خانه دار و دارای سطح تحصیلات پایین تر بیشتر از تنبیه بدنیاستفاده می کنند و مشکلات رفتاری مثل پرخاشگری عملی و کلامی، گوشه گیری و عدم همکاری در کودکانی که توسط والدین تنبیه می شدند نسبت به آنها که تنبیه نمی شدند به طور معنی داری بیشتر بود. آموزش اثرات بد تنبیه بدنی بر جسم و روح کودک به والدینو نیز آموزش روشهای تربیتی مثبت به آنها می تواند در کاهش استفاده از تنبیه بدنی به عنوان یک روش تربیتی موثر باشد. پرستاران کودک و بهداشت جامعه در صورت داشتن مهارت و اطلاعات لازم می توانند در این زمینه نقش بسیار موثری ایفا کنند

کلیدواژه ها:

مشکلات رفتاری ، تنبیه بدنی ، خانواده ، پرستاران