بهره برداری بهینه از شبکه های توزیع آب شهری تحت شرایط کمبود به روش تامین نوبتی

در شرایط کمبود مدیریت مصرف در شبکه های توزیع آب شهری اجتناب ناپذیر است یکی از راهکارهای مدیریتی بهره برداری به روش تامین نوبتی آب در شبکه توزیع است بهره برداری به این روش این امکان را فراهم می آورد تا با قطع آب برخی از مصرف کنندگان در بعضی از زمان ها بتوان در زمان های وصل آب نیاز گره های مصرفی را تحت فشار مطلوب تامین نمود یکی از مواردی که در تامین آب به صورتی نوبتی حایز اهمیت است رعایت یکنواختی توزیع آب بین مصرف کنندگان است در تحقیق حاضر یکنواختی توزیع آب و تامین یک مقدار حداقل از آب برای همه مصرف کنندگان به ترتیب با عنوان عدالت و انصاف تعریف شده اند در این تحقیق یک مدل بهینه سازی برای یافتن برنامه زمانی بهینه تامین نوبتی با هدف بیش سازی تعداد تامین ها و همزمان تامین قیودات مربوط به بهره برداری از شبکه های توزیع آب توسعه داد شد برای نشان دادن کارایی مدل ارایه شده عملکرد آن برای شرایط کمبود آب متفاوت توسط چندین سناریو در یک شبکه توزیع نمونه دو حلقه ای مورد بررسی قرار گرفت برای حل مدل بهینه سازی از ایجاد ارتباط بین الگوریتم بهینه سازیHBMOو شبیه ساز هیدرولیکی EPANET استفاده شد نتایج به دست آمده حاکی از کارآمدی مدل بهینه سازی توسعه داده شده به منظور یافتن برنامه زمانی بهینه تامین نوبتی است به طوری که حتی در شرایط تنش آبی بسیار شدید نیز مدل ارایه شده آب موجود را به صورت 100 درصد عادلانه همراه با رعایت انصاف بین مصرف کنندگان توزیع نمود

کلیدواژه ها:

شبکه توزیع آب شهری ، کمبود آب ، تامین نوبتی ، بهره برداری بهینه