مسعود نوشادی - دانشیار بخش مهندسی آب، دانشگاه شیراز
حسین ولی زاده - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد بخش مهندسی آب، دانشگاه شیراز

شوری و سدیم خاک یکی از محدودیت های اصلی کشاورزی در مناطق گرم و خشک بوده و کنترل آ نها اهمیت زیادی دارد . گیاه وتیور دار ای صفات منحصر به فردی است که می تواند در گیاه پالایی مفید واقع گردد. در تحقیق حاضر تاثیرات گیاه وتیور در کنترل شوری خاک و بهسازی اراضی شور بررسی گردید. شوری ها 0/68 تیمار شاهد 2، 4، 6، 8 و 10 دسی زیمنس بر متر بودند که به طور مصنوعی از ترکیب کلرید سدیم و کلرید کلسیم ساخته شدند. در این تیمارها مقدار میانگین ECe در عمق 0-90 سانتی متر بترتیب 0/25، 60/4، 79/2، 87/5، 212/5، درصد نسبت به تیمارشاهد افزایش یافت که بسیار کمتر از افزایش شوری آب آبیاری در سطوح مختلف بود. این تفاوت ها در سطح 5 درصد معنی دار بودند. در سطوح مختلف شوری بجز بیشترین سطح کاربرد 10dS/m گیاه وتیور توانست شوری خاک را به خوبی کاهش دهد و مانع تجمع شوری در خاک گردد ولی در شوری dS/m 10 شوری خاک به خوبی کنترل نشد، هر چند که شوری خاک بمراتب از شوری آب آبیاری کمتر بود. مقدار سدیم در برگ گیاه وتیور در شوری 2 تا 10 دسی زیمنس بر متر به ترتیب 14/3، 28/6، 64/3، 0/100، 114/3 درصد و در ریشه وتیور بترتیب 28/6، 64/3، 0/125، 214/3، 0/275 درصد بیشتر از تیمار شاهد بود. مقدار کلر برگ در تیمار های 2 تا 10 دسی زیمنس بر متر بترتیب 22/9، 35/6، 74/5، 107/2، 121/9 درصد و در ریشه به ترتیب 27/02، 59/7، 118/9، 195/06، 255/7 درصد بیشتر از تیمار شاهد بود

بهسازی خاک، سدیم، شوری خاک، کلر