تبیین و ارزیابی مولف ههای هنر عمومی نمونه موردی : پارک لامپینی بانکوک و ای لگلی تبریز
- سال انتشار: 1396
- محل انتشار: ماهنامه باغ نظر، دوره: 14، شماره: 49
- کد COI اختصاصی: JR_BAGH-14-49_005
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 422
نویسندگان
دکتری پژوهش هنر، استادیار، دانشکده هنر و معماری دانشگاه مازندران.
کارشناس ارشد پژوهش هنر
مربی، کارشناسی ارشد گرافیک. تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، دانشکده هنر
چکیده
با شروع قرن بیستم، تغییرات ف نآورانه شتابان، شهرنشینی روزافزون و ورود هنر به فضای شهری، گره خوردن حیات روزمره مردم به فضاهای عمومی را باعث شد. نیاز به تاسیس نهادهای جدید سر بر آورد و شهر به یکی از مسیله های اساسی هنرمندان، برنام هریزان شهری، معماران، سیاست مداران و تک تک شهروندان بدل شد. هنر عمومی به عنوان یکی ازبی شمار را ههای پاس خگویی به مساله شهر و شهرنشینی در دهه دوم قرن بیستم به عنوان سبکی مستقل مطرح و به کار گرفته شد. پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی به تبیین و ارزیابی دو فضای شهری عمومی مهم در تایلند و ایراناز منظر هنر عمومی م یپردازد : پارک لامپینی در شهر بانکوک و پارک ای لگلی در شهر تبریز. از منظر ساختاری این دو پارک مشابهت های عدیده ای با یکدیگر دارند که این مطالعه را از منظر رو ششناختی توجی هپذیر م یکند. بر اساس تحلیلمولفه های موجود از عناصر مشترک این دو پارک، دریاچه، مقیاس مشابه و هم زمانی تاریخ احداث فضا است. این پژوهش در مقام آزمون مدعا با واقعی تهایی که این تحقیق بر آنها دلالت دارند از روش تطبیقی کمی استفاده کرده و بر مبنایتحلیل ثانویه تمایزات مابین دو فضا را مطرح م یکند به طوری که هر دو مکان در برخی از جنبه ها دارای ضعف و در برخی دیگر دارای آثار منحصر به فرد هستند.کلیدواژه ها
پارک شهری، فضای عمومی، هنر عمومی، پارک لامپینی، پارک ای لگلیمقالات مرتبط جدید
- راهکارهای بومی معمارانه ، پاسخی برای مسکن مقرون به صرفه (روستاهای سرد و کوهستانی )
- Considering the Digital Twin as the Evolved Level ofBIM in the Context of Construction ۴.۰
- مروری بر مبانی و مفاهیم نظری در خصوص بررسی عوامل کالبدی سرای سالمندان و سلامت روان آنها با تاکید بر توسعه پایدار(مطالعه موردی : شهر شیراز)
- مروری بر انواع طاقچه های نوری تلفیقی
- مروری بر سیستم های انتقال نور روز با تاکید بر چاههای نوری در ساختمان
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.