محمدعلی ززولی - دانشیار، گروه مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات علوم بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
جمشید یزدانی چراتی - دانشیار، آمار حیاتی، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی و دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
محمد آهنجان - استادیار، مرکز تحقیقات مقاومت های میکروبی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
محمود همایون نسب لنگرودی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

زمینه و هدف: خطر مرگ و میر ناشى از عفونت بیمارستانى در مراکز بهداشتى و درمانى به عنوان یک معضل، همواره وجود داشته است. این عفونتها مىتوانند از طریق تماس با محیط و یا تجهیزات به بیماران منتقل شوند. لذا هدف از این تحقیق، تعیین میزان آلودگى میکروبى سطوح بخشهاى مختلف در دو بیمارستان آموزشى دانشگاه علوم پزشکى مازندران در سال1393 مىباشد.مواد و روشها: در این مطالعه، قبل از نمونه بردارى هماهنگىهاى لازم با مدیران بیمارستانها بعمل آمده که مجموعا 120 نمونه از سطوح، وسایل و تجهیزات بخشهاى نوزادان، مراقبتهاىویژه، گوش، حلق و بینى، اتاق عمل، سوختگى و ترمیمى، دو بیمارستانمورد تحقیق برداشت شد. نمونهها با استفاده از روشهاى استاندارد کشت میکروبى کشت داده شدند. دادهها با استفاده از نرم افزار Stata12 و آزمون آمارى مربع کاى مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و سطح معنى دارى اختلافها کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافتهها: نتایج نشان داد که 40 %نمونههاى کشت، مثبت بودند. بیشترین میزان آلودگى میکروبى در بیمارستان شماره (1 (با سهم 80 % مربوط به بخش ENT و در بیمارستان شماره (2 (با سهم 53 %مربوط به بخش سوختگى مردان بوده است. شایعترین باکترىهاى جداشده شامل: اشریشیاکلى، استافیلوکوکوس آریوس، پسودوموناس آیروژنوزا، کلبسیلا، انتروباکتر آیروژنز، آسنیتوباکتر و انتروکوکوس فکالیس بودهاند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که میزان آلودگى باکتریایى بخشها و سطوح مختلف بیمارستانهاى مورد مطالعه به میزان قابلتوجهى مىباشد. لذا توصیه اکید مىشود که با برنامهریزى مدون و بکارگیرى روشهاى مناسب و پیشگیرانه، میزان آلودگى به حداقل برسد.

آلودگى میکروبى، سطوح محیطى، عفونت بیمارستانى