حسین رحمان سرشت - عضو هییت علمی دانشگاه علامه طباطبایی

از وقتی نظر محققین غربی بر روی عوامل موثر بر رفتار گروه ها یا بطور کلی پویایی های گروهی متمرکز شد، مبحث تصمیم گیری بطور گروهی جای مهمی را در تحقیقات آنان باز کرد. در نتیجه، محققین مذکور موفق شده اند در پرتو تحقیقات خود راه هایی را برای افزایش کارآیی جلسات تصمیم گیری گروهی و نیز بهبود کیفیت تصمیماتی که بطور گروهی گرفته می شود ارایه دهند. اما هرچند پیچیدگی امور و مسایل امروز کشور ما ایجاب می کند تا افراد با تخصصها و دیدگاه های مختلف برای تصمیم گیر جمعی گرد هم آیند و از سوی دیگر اعتقادات اسلامی ما شور و مشورت را بعنوان یک عنصر ضروری در تصمیم گیری تجویز می نماید، معذالک تا آنجا که نگارنده این سطور می داند، تاکنون محققین ما تلاش منظبط و منسجمی برای ارایه طریق به منظور افزایش کارآیی گروه ها در تصمیم گیری به عمل نیاورده اند.