رمضان برخورداری - استادیاردانشگاه خوارزمی تربیت معلم تهران سابق
خسرو باقری - استاددانشگاه تهران

هدف اصلی این پژوهش بررسی روش شناسی پدیدارشناسی درتعلیم و تربیت باتاکید بردوسطح مولفه های پژوهش پدیدارشناختی و توجیه پژوهش پدیدارشناختی درتعلیم و تربیت می باشد .بااین توضیح که پدیدارشناسی به مثابه جنبشی فلسفی با طرح مولفه هایی چون آگاهی، حیث التفاتی، تقلیل، تقویم، بیناذهنیت، زیست جهان و تجسد نه تنها تحولی در فلسفه قرن بیستم به حساب می آید بلکه بر گسترش روش شناسی ها در تعلیم و تربیت نیز تاثیر گذاشته است. مقاله حاضر با نظر به روش شناسی پژوهش پدیدارشناسی در تعلیم و تربیت، بر دو سطح مولفه های پژوهش پدیدارشناختی و بحث توجیه پژوهش پدیدارشناختی در تعلیم و تربیت می پردازد.بااین توضیح که پدیدارشناسی به مثابه جنبشی فلسفی با طرح مولفه هایی چون اگاهی حیث التفاتی تقلیل تقویم بین ذهنیت زیست جهان و تجسد نه تنها تحولی درفلسفه قرن بیستم به حساب می آید بلکه برگسترش روش شناسی ها درتعلیم و تربیت نیز تاثیر گذاشته است لذا در سطح نخست به مولفه های هدف پژوهش پدیدارشناختی در تعلیم و تربیت، تاثیر برروند انجام پژوهش، نقش محقق، مشاهده و توصیف پدیده تربیتی توام با تقلیل تعدیل شده، زبان و نگارش پدیدار شناختی و در بحث توجیه به بحث سه سونگری از منظر پدیدارشناختی پرداخته خواهد شد.

پدیدارشناسی،روش شناسی پژوهش، تعلیم و تربیت