مرتضی علویان - استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه مازندران بابلسر، ایران
حسین دوست محمدی - کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه مازندران بابلسرایران

انقلاب اسلامی ایران، نقطه آغازینی در تحولات سال های پایانی قرن بیستم به شمار می آید. انقلابی که مکاتب مختلف سیاسی از جمله لیبرالیسم، سوسیالیسم، ناسیونالیسم و غیر را به چالش کشیده است . پرداختن به اندیشه ها و زیرساخت فکری انقلاب اسلامی در فضای تاثیر عوامل موثر بر انقلاب ها (اندیشه سیاسی، رهبری و مردم) امری ضروری به نظر می رسد. انقلاب اسلامی تجربه ای است که نخبگان آن از مجموعه های دینی و روشن فکری برخاسته و هر کدام در راستای رسیدن جامعه به وضعیت مطلوب و اندیشه جایگزین، تلاش های فراوانی کرده اند . امام خمینی به عنوان بنیان گذار انقلاب اسلامی و شخصی های دیگری همچون علی شریعتی در مجموعه های روشن فکری نقش مهمی را ایفا کرد اندآنچه در این پژوهش به آن پرداخته می شود، این است که دو نظریه ولایت فقیه و دموکراسی متعهد به چه میزانی در انقلاب اسلامی نقش ایفا کرد هاند و چگونه در پی برد این هدف هم افزایی داشته اند بر همین اساس، تاثیر هر یک از دو نظریه بر عناصر اصلی شکل گیری انقلاب (اعتقادات، رهبری، مردم) بررسی شد و نقاط مشترک و افتراق بیان شد اس . به باور نگارندگان، امام خمینی در یک گستره عمومی و علی شریعتی در یک مجموعه خاص نخبگی توانستند از اسلام انقلابی و تشیع راستین علوی در ترسیموضعیت مطلوب جه جایگزینی با وضع موجود بهره گیرند.

امام خمینی، گفتمان انقلاب اسلامی، ولایت فقیه، شریعتی، دموکراسی متعهد