امین زارعی - مدرس مدعو، گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، مریوان، ایران
محمد صادق مهدوی - استاد جامعه شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
حسین اکبری - استادیار جامعه شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

این پژوهش به بررسی تاثیر عوامل مختلف خانوادگی و گروه همسالان بر خشونت دانش آموزان پرداخته است که در ان از تیوری های مختلف روانشناسی اجتماعی و جامعه شناسی استفاده شده است. پژوهش ب صورت پیمایشی و به کمک ابزار پرسشنامه، روی 625 نفر از دانش آموزان دبیرستان های پسرانه شهر تهران و با استفاده از روش نمونه گیری خوش ای و سیستاتیک اجرا شده است. نتایج یافته های تحقیق نشان داده است که متغیرهای بدرفتاری والدین با فرزندان، تضاد والدین با یکدیگر، عدم نظارت والدین بر رفتار فرزندان، عدم دلبستگی والدین به فرزندان پایین بودن پایگاه اقتصادی - اجتماعی والدین و داشتن دوستان بزهکار با خشونت دانش آموزان رابطه مستقیم و معناداری داشته اند. تحلیل رگرسیون چند متغیره نیز نشان داده است که متغیرهای میزان بدرفتاری والدین با فرزندان، داشتن همسالان بزهکار، عدم نظارت والدین بر فرزندان و پایین بودن پایگاه اقتصادی - اجتماعی والدین بر خشونت دانش آموزان تاثیر مثبتی داشته اند که قوی ترین پیش بینی کننده، متغیر داشتن دوستان بزهکار با ضریب بتای 0/475 و ضعیف ترین آنها پایین بودن پایگاه اقتصادی - اجتماعی والدین با ضریب بتای 0/093 بوده است. همچنین، نتایج تحلیل مسیر نشان داده است که متغیرهای میزان بدرفتاری والدین با فرزندان داشت همسالان بزهکار و عدم نظارت والدین بر فرزندان به صورت مستقیم، تاثیر مثبت و معنی داری بر افزایش خشونت جوانان دانش آموزان داشته است متغیرهای پایگاه اقتصادی - اجتماعی والدین و عدم دلبستگی به والدین نیز به صورت غیر مستقیم از طریق متغیرهای میانی بر خشونت جوانان موثر بوده است.

خشونت جوانان ، همسالان ، نظارت، دلبستگی، بدرفتاری و تضاد والدین