مطالعه محیط رسوب گذاری و زیست چینه نگاری بخش بالایی سازند سروک در میدان نفتی اهواز (چاه شماره 63)

توالی های کربناته سازند سروک از آلبین پسین تا تورونین میانی در بخش های مختلف منطقه جنوب غربی ایران و خلیج فارس نهشته شده اند و به همراه سازند کربناتی ایلام دومین مخزن نفتی بزرگ ایران به شمار می روند. به منظور تعیین محیط رسوب گذاری، مطالعات رخساره ای بر روی توالی های این سازند در چاه شماره 63 واقع در بخش غربی میدان نفتی اهواز آن انجام شده است. از دیدگاه سنگ شناختی، بخش بالایی سازند سروک در این چاه شامل سنگ آهک های تمیز تا آرژیلی است که در قسمت هایی، به طور بخشی دولومیتی شده اند. بر این اساس تعداد 15 رخساره میکروسکپی در 6 کمربند رخساره ای در این سازند معرفی گردیده اند. بر اساس آنالیزهای رخساره ای انجام شده برای سازند سروک در این میدان، محیط رسوبی رمپ کربناته کم شیب معرفی شده و توزیع رخساره ها و مجموعه های رخساره ای در الگوی مذکور مورد بررسی قرار گرفته است. آنالیزهای فراوانی با ترسیم نمودار دایره ای برای بررسی فراوانی رخساره های مختلف انجام گرفته اند. مطالعات زیست چینه ای انجام شده بر روی میکروفسیل های موجود، به معرفی سه زون زیستی در فواصل مورد مطالعه از سازند سروک منجر گردیده اند که عبارتند از زون زیستی تجمعی Nezzazata–Alveolinids به سن نسبی سنومانین، زون فراوانی خرده های رودیستی (Rudist debris) به سن نسبی سنومانین تورونین و زون تجمعی Moncharmontia apenninica-Nezzazatinella-Dicyclina به سن نسبی تورونین. بایوزون های شناسایی شده با زون های زیستی Wynd (1965) مقایسه گردیده اند.

کلیدواژه ها:

سازند سروک ، ریز رخساره ، بایوزون ، آنالیز فراوانی ، میدان اهواز