بازتاب سیما و سیره حضرت علی (ع) در آیینه شعر سید علی خان مدنی

کردار و گفتار نیک امام علی (ع) و شکوه شخصیت وی باعث شده تا برخی از ادیبان و سرایندگان به فراخور توان و دانش خویش به گوشه هایی از سیما و سیره وی پرداخته و در ستایش او سروده های شورانگیزی را به پهنه فرهنگ و ادب ارمغان نمایند. یکی از فرزانگانی که همواره دوستدار آن امام بوده و در شعر خود از ایشان به نیکی یاد کرده و اورا به شایستگی ستوده است، سید علی خان مدنی است. او یکی از اختران تابناک آسمان فرهنگ و ادب شیعی است که در زمینه هایی چون زبان و ادبیات، دین پژوهی و شرح حال نویسی اندیشمند بوده و آثار گرانسنگی را در هریک به جا نهاده است. وی همچنین از توان شعری بس شگرفی بهره مند بوده و سروده های نغز و مغزی را از خویش به یادگار نهاده است. او در مایه های غزل، مدح، رثا، فخر و وصف یه سرایش شعر پرداخته و معانی ارزشمندی را در آن ها یازگو نموده است. در این نوشتار، نگارنده برآن است تا با روش تحلیلی- توصیفی به جلوه های شخصیتی حضرت علی (ع) در شعر سید علی خان مدنی پرداخته و معانی نهفته در آن ها را ژرف بکاود. این پژوهش نشان می دهد که این دانشمند فرهیخته در مدح امام علی (ع)، از هرگونه پیچیدگی و دشوارگویی دوری جسته و با سبک و زبانی دل انگیز به ستایش وی پرداخته و با اشعاری زیبا، گیرا و دلربا شیفتگی خودرا به آن امام سخت نشان داده است. افزون بر این، او در ستایش آن حضرت مفاهیمی چون آگاهی و دانشوری، پارسایی و پرهیزکاری، بی باکی و بی پروایی، دستگیری و یاریگری و همدمی و همرازی با پیامبر را به روشنی جلوه گر ساخته است.

کلیدواژه ها:

مدح ، حضرت علی (ع) ، شعر ، سید علی خان مدنی