بررسی رابطه ی دین داری و گرایش به کج روی اجتماعی(مطالعه موردی: جوانان شهر دره شهر)

این پژوهش با هدف بررسی ارتباط دین داری و گرایش به کج روی اجتماعی در بین جوانان شهر دره شهر صورت پذیرفتهاست. این پژوهش به روش پیمایش و با استفاده از ابزار پرسش نامه به انجام رسیده است. جامعه ی آماری این پژوهش راجوانان 18 تا 29 سال شهر دره شهر تشکیل می دهند. در این مطالعه از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفادهشده است و حجم نمونه نیز با استفاده از فرمول کوکران، 376 نفر در نظر گرفته شده است. داده های آماری با استفاده ازنرم افزار آماری spss و روش همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از آن است کهبین دین داری و گرایش به کج روی اجتماعی جوانان رابطه ی معکوس و معناداری وجود دارد، به عبارت دیگر، هر چهمیزان دین داری در بین جوانان افزایش پیدا کند، به طور چشم گیری گرایش به کج روی اجتماعی در بین جوانان کاهشمی یابد. هم چنین بین ابعاد چهارگانه ی دین داری و گرایش به کج روی اجتماعی در بین جوانان نیز رابطه ی معکوس ومعناداری مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

دین داری ، کج روی اجتماعی ، شهر دره شهر