لیلا نظری پورگل سفیدی - دانشجوی گروه کارشناسی ارشد معماری ، واحد ماهشهر، دانشگاه آزاد اسلامی ، ماهشهر، ایران
منوچهر تمیزی - دکتری تخصصی معماری ، عضو هییت علمی ، واحد ماهشهر ، دانشگاه آزاد اسلامی ، ماهشهر، ایران

بشر از دیرباز همواره در حال الهام گیری از طبیعت در همه موارد بوده است.در طول تاریخ تکامل، هرگاه مسیر حرکت بشراز رفتار طبیعت فاصله گرفته است ، پدیده های مشهودی به عنوان آسیب های طبیعی یا معضلات ویژه بوجود آمده است.پیروی از طبیعت در آثار مهندسی و هنر معماری دیده می شود که موجب خلق آثار بسیار زیبا و گوناگونی شده است.معماری بیونیک به مفهوم الهام پذیری از طبیعت در طراحی بنا می باشد . آنچه امروزه نمود ویژه ای در طرح هایمهندسی دارد آن است که متخصصین از زوایای گوناگون معماری و مهندسی سعی در حرکت به این سمت دارند. ولیآنچه که در طراحی ساختمان ها در هزاره سوم مورد نیاز می باشد، موضوع هماهنگی و تعامل معماری و فناوری در این امرمی باشد . این مقاله سعی دارد تا با بررسی معماری بیونیک موضوع پایداری طرح را از دیدگاه سازه و معماری و منطبق بارفتار طبیعی و نیازهای زندگی متکی بر تکنولوژی در قرن حاضر بررسی نماید و این دیدگاه را القا کند که در هزاره سوممسیر آموزش و روند طراحی بناها باید با دیدگاه بهره گیری از طبیعت و اصل حداقل مصرف انرژی با توجه به کم شدنانرژی های تجدید ناپذیر و معماری سبز با یکدیگر باشد تا طرح به صورت بهینه خلق شود. در نهایت در صورت رعایتمعماری بیونیک با این دیدگاه ، مواردی همچون پایداری و اصالت طرح با الهام گرفتن از طبیعت به ارمغان خواهد آمد ونیازی به ایجاد زیبایی ظاهری با مفاهیم کاذب نخواهد بود.پژوهش پیش رو بر اساس مطالعه کیفی صورت گرفته و نگارشاین مقاله به روش توصیفی- تحلیلی و ابزار گردآوری داده ها مطالعه کتابخانه ای ، و مقالات معتبر علمی و اسناد مکتوبمی باشد.

سازه، شکل و ساختار، طبیعت، طراحی، معماری، معماری بیونیک