بررسی رفتار قاب های خمشی بتن مسلح با شکل پذیری بالا در سازه های بلند با استفاده از تحلیل دینامیکی افزایشی IDA تحت رکوردهای زلزله نزدیک گسل
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 689
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CCIVIL02_491
تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396
چکیده مقاله:
به منظور بررسی رفتار قاب های خمشی بتن مسلح با شکل پذیری بالا در سازه های بلند با استفاده از تحلیل دینامیکیافزایشی (IDA) تحت رکوردهای زلزله نزدیک گسل این تحقیق در تابستان 1395 به پایان رسید. هدف مهم این تحقیق تعیین مقدار خروجی ها مانند ماکزیمم تغییر مکان و بیشینه جابجایی بام و همچنین بدست آوردن منحنی ظرفیتفروریزش سازههای مورد مطالعه می باشد. به منظور دستیابی به اهداف این پروژه ابتدا قاب های سازه ای 15 و 20 و 25 و30 و 35 طبقه بتنی که فرض شده است که در منطقه ای با خطر لرزه خیزی زیاد و بر روی خاک نوع III قرار دارند را درنرم افزار SAP V.17 مدلسازی شدند. سپس بر اساس آیین نامه بتن ویرایش 92 و راهنمای لرزه ای 2800 ویرایش چهار، قاب ها طراحی گردیدند. نرم افزار غیر خطی مورد استفاده اپن سیس (Opensees) می باشد. در اپن سیس روی قاب های مذکور تحت 15رکورد زلزله، از 0.1g تا مرز خرابی سازه (که در اینجا تحقیق تقریبا 1.5g می باشد) با توجه به شتاب طیفی هریک در میرایی 5% و زمان تناوب مود اول سازه (T1؛ 0.05) Sa مقیاس شدند، تحلیل دینامیکی غیرخطی فزاینده انجام شد. در این بررسی، تغییر مکان نسبی سازه ها به عنوان معیار و شاخص آسیب در نظر گرفته شد. ارزیابی ساختمان ها بعد از انجام آنالیزهای دینامیکی غیرخطی برای 15 رکورد زلزله انتخابی، با استفاده از نمودارهایماکزیمم شتاب زمین در مقابل ماکزیمم جابجایی نسبی (drift) طبقات تعیین گشت و در نهایت منحنی های شکنندگی سازه ها برای سطح عملکردی آستانه فروریزش (CP) بدست آمد. میتوان نتیجه گرفت در روش طراحی براساس عملکردمی توان رفتار واقعی تری از سازه ها، نسبت به قبل، درصورت وقوع یک زمین لرزه مشخص به دست آورد. شاید مهمتریندلیل اهمیت بحث روی طرح لرزه ای براساس عملکرد، به نوع تشویق بکارگیری ابتکار در توسعه روشهایی برای ارتقاءعملکرد باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد قاسمی نسب
دانشجوی کارشناس ارشد مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
احمد دالوند
استادیار گروه عمران دانشکده فنی دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران