نقش فضای سبز شهری در کاهش آسیب پذیری ناشی از مخاطرات طبیعی با تاکید بر سیل، با استفاده از GIS (نمونه موردی: شهر نکا)

امروزه اهمیت و نقش فضای سبز شهری در حیات شهرها و پایداری آنها و تاثیرات فیزیکی و طبیعی آن در سیستمشهری و بازدهی های مختلف اکولوژیکی، اقتصادی و اجتماعی آن انکارناپذیر است؛ تا آنجا که کاربری فضای سبز در شهرها وسرانه آن یکی از مباحث اساسی در برنامه ریزی و مدیریت شهری تلقی میشود. همچنین؛ سکونتگاههای بشر از دیر باز با وقوعسوانح طبیعی، پذیرای آسیب های جانی و مالی زیادی شده است و با گذر زمان و افزایش بارگذاریهای کالبدی و جمعیتی درشهرها، اثرات مخرب بلایای طبیعی دوچندان گردیده است. هدف از پژوهش حاضر، نقش فضای سبز شهری در کاهشآسیب پذیری ناشی از مخاطرات طبیعی با تاکید بر سیل، با استفاده از GIS در شهر نکا بوده است. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از حیث روش تحقیق، توصیفی- پیمایشی و بصورت مقطعی می باشد. شهر نکاء به عنوان جامعه آماریتحقیق بوده که طی آن با مراجعه به مراجع ذیربط؛ اطلاعات مربوط به کاربری اراضی و آسایش اقلیمی این شهر (اطلاعاتمربوط به فضای سبز شهری و سیل) جمع آوری گردید. اطلاعات مورد نیاز جمع آوری و از طریق نرم افزار EXPERT CHOICE مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که ضریب تاثیر شاخص پوشش گیاهی با وزن نهایی محاسبه شده 0/435، بیشترین مقدار را به خود اختصاص داده و بعد از آن شاخص حریم رودخانه با وزن نهایی 0/21 شاخص حریم پای کوه با وزن نهایی 0/157، نفوذ پذیری خاک با وزن نهایی 0/112 و کاربری اراضی با وزن نهایی 0/086 قرار داشته اند. نتیجه نهایی این بوده که: با توجه بهمحاسبات و اطلاعات نقشه ها پوشش گیاهی شهر نکا نتوانسته تاثیر قابل توجهی در کاهش سیلابهای خطرناک داشتهباشد و با توجه به مساحت نوا حی بزرگ کشاورزی و مساحت جنگلهای متراکم و با تراکم متوسط و مساحت کلشهر، می شود استنباط کرد که میزان و مساحت فضای سبز شهر نکا هم برای کاهش و جلوگیری سیل کافی و موثرنبوده است. در نهایت بر اساس یافته های تحقیق؛ پیشنهادات کاربردی ارایه گردید.

کلیدواژه ها:

فضای سبز شهری ، آسیب پذیری ، سیل ، GIS ، شهر نکاء ، مخاطرات طبیعی