بررسی میزان روشنایی روز در یک فضا بر اساس جهت گیری در رون های مختلف معماری ایران

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 405

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HIAP03_085

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396

چکیده مقاله:

امروزه با توجه به بحران های زیست محیطی مسیله انرژی در همه علوم مسیله ای درخور توجه است، در حوزه معماری با در نظر داشتن سرانه بخشساختمان در مصرف انرزی نیز این موضوع مورد توجه است. استفاده از انرژهای تجدید پذیر در این حوزه یکی از راهکار های کاهش مصرف انرژی وکاهش اثرات مضر زیست محیطی است . استفاده از نور خورشید برای تامین روشنایی فضا علاوه بر تاثیراتی که بر سلامت محیط و سلامت جسمیو روانی انسان ها می گذارد، می تواند سهم موثری در کاهش مصرف انرژی های الکتریکی برای تامین روشنایی در ساختمان ها داشته باشد. بررسیعوامل موثر بر میزان روشنایی حاصل از نور خورشید می تواند کمک زیادی به طراحان علاقمند به این حوزه بکند. یکی از عوامل تاثیر گذار بر میزانروشنایی یک فضا جهت وارد شدن نور به داخل فضا است که به جهت گیری فضا و در نتیجه جهت گیری ورودی نور بستگی دارد. به منظور سنجشمیزان روشنایی یک فضا می توان از اندازه گیری های میدانی یا ابزار شبیه سازی استفاده نمود. در این مقاله روشنایی داخلی یک فضا بر اساس جهتگیری های مشخصی که در معماری گذشته ایران متدوال بوده است و به عنوان رون شناخته می شود شبیه سازی شده است، تا معماری گذشتهاز منظر این ویژگی سنجیده شود، نتایج شبیه سازی نشان می دهد که میزان نور در عمق فضایی با مشخصات مدل مشخص شده فارغ از جهت گیریتا ده برابر کمتر از محدوده ی نزدیک به پنجره است و همچنین در جهت گیری بر اساس رون کرمانی تقریبا در تمامی سال نور کمتری نسبت بهجهت گیری های دیگر دریافت می کند.

نویسندگان

مصطفی حبیبی

کارشناس ارشد انرژی –معماری دانشگاه تهران