تامین حریم خصوصی برای کودکان بهزیستی، اولویت فراموش شده

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 339

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HIAP03_083

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396

چکیده مقاله:

انسان متمدن از ابتدا برای رشدو پرورش استعداد و خلاقیت خود به حریم خصوصی نیاز داشته است. گرجه پیش شرط ها و محرک های هر خلاقیت ونیز تمامی اختراعات و ابداعات بشر در مناسبات وبرخوردهای اجتماعی شکل می گیرد، اما کلیه مراحل پس از آن، شامل: طراحی، اجراء تکمیل و تکامل این دستاوردها در خلوت افراد پیش می رود. روشن است که برآوردن نیاز یا حق داشتن حریم خصوصی نه تنها در ارتقای شخصیت فرد، بلکه در پیشرفت های اجتماعی و رسیدن به جامعه آرمانی تاثیر شگرفی خواهد داشت. در کشور ما نیز همانند بسیاری جوامع دیگر، تعداد کودکان بی سرپرست و بدسرپرست رو به افزایش است و طبعا بر پایه تفکر جاری، تمامی یا بیشتر تلاش موسسات متولی نگاهداری این کودکان، مصروف خوراک، پوشاک، سرپناه و در بهترین شکل، آموزش آنان می شود و کمبود منابع مالی و امکانات مانع از تمرکز و حتی توجه به رشد معنوی و پرورش استعداد و شخصیت کودکان می شود. در نتیجه موضوع تعیین کننده ای چون فضا و حریم خصوصی مورد نیاز کودکان در میان انبوه نیازها و مشکلات، از دید همگان پنهان می ماند. در این مقاله پس از بیان معنی واهمیت حریم شخصی در زندگی انسان، روش های ممکن برای ایجاد آن را ابراز کرده است. سپس با روش تحلیلی- توصیفی و کتابخانه ای به بررسی روشی برای ایجاد فضای خصصوی در معماری خانه های بهزیستی پرداخته است. امید است این مقاله موجب باز شدن بحث جدیدی در بهزیستی و موسسات دیگر مرتبط با نگاهداری کودکان بی سرپرست و بدسرپرست شود، شاید الگوی جدیدی برای محل و روش نگهداری از این نو گلان موثر بر آینده کشورمان به دست آید.

نویسندگان

دنا فخاری

دانشجوی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بابل