بررسی استراتژی های معماری 2030 به عنوان نقشه ی راهی جهت رسیدن به انتشار صفر در محیط های ساخت و ساز شهری

محیط های شهری، و اغلب ساختمان ها، باعث مصرف بیش از 70% انرژی و انتشار (CO(2 در جهان هستند. تا سال 2030، رقم حیرت آور 82 میلیارد متر مربع، یعنی تقریبا برابر با 60% از سهم کنونی ساختمان ها در کل دنیا، در فضای شهری ساخته یا بازسازی خواهد شد. معماری 2030 یک سازمان غیرانتفاعی و مستقل است که جهت پاسخگویی به بحران تغییرات اقلیمی، با اهدافی چون کاهش سریع مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای در محیط ساخت و ساز شهری، و مدیریت تغییرات اقلیمی بوسیله ی توسعه ی محیط ساخت و ساز انطباق پذیر با اقلیم، در سال 2002 تاسیس شد. این اهداف بر طرح کنوانسیون سازمان ملل متحدر در زمینه تغییرات اقلیمی (UNFCCC) که در سال 2015 در پاریس مورد توافق عموم کشورها قرار گرفت، تمرکز دارد؛ که در آن به ضرورت توجه به نقش محیط های ساخت و ساز در انتشار و انجام اقدامات لازم جهت کاهش انتشار می پردازد، تا بتوان تا سال 2050 افزایش میانگین دمای جهانی را در زیر 2˚C بالاتر از سطح پیش- صنعتی نگاه داشت. در این مقاله با رویکردی توصیفی- تحلیلی سعی شده است تا در ابتدا گزارش مختصری از وضعیت کنونی مصرف انرژی و تاثیرات مخرب آن در انتشار گازهای گلخانه ای در سراسر جهان و سناریوهای پیش بینی شده برای آینده آن، طبق گزارشات سازمان های معتبر بین المللی، شرح داده شود. پس از آن با معرفی دو طرح ابتکاری مهم معماری 2030 در بخش ساختمان، به ارایه راهکارهای عملی در ا ین موضوع تحت عناوین نقشه ی راه 2050 و برنامه تسهیلات مالی در بخش ساختمان پرداخته می شود. راهکارهایی که با استراتژی های مهمی چون چالش 2030، پالت 2030 و ...، فرصت بی سابقه ای را فراهم می کنند تا با قرار دادن بخش ساختمان در تمام دنیا، در مسیر کاهش سریع انتشار کربن ناشی از مصرف سوخت های فسیلی، بتوان به اهداف UNFCCC و انتشار صفر در محیط ساخت و ساز شهری تا سال 2050 دست یافت.

کلیدواژه ها:

معماری 2030 ، چالش 2030 ، ساختمان های انرژی صفر ، کربن صفر ، انتشار صفر ، توافقنامه پاریس 2015 ، نقشه راه 2050